Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

Το ζεστό και γλυκό παραμύθι των ζεγλυκών


(δραματοποίηση)





Σε μια μακρινή χώρα οι άνθρωποι ζουν ευτυχισμένοι.

Κάθε παραμονή Χριστουγέννων όλοι φτιάχνουν στα σπιτικά τους γλυκά. Όλη η πολιτεία μοσχοβολάει κανέλα, βανίλια και τριαντάφυλλο.

Οι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους, κάνουν βόλτα στις στολισμένες πλατείες, χαζεύουν τις πολύχρωμες βιτρίνες και χαμογελούν.

Κουβαλούν κρεμασμένο στη ζώνη τους ένα σακουλάκι με μικρές, απαλές φούσκες, που τις λένε ζεγλυκά, επειδή ζεσταίνουν και γλυκαίνουν τους ανθρώπους. Κάθε φορά, αυτή τη μέρα, χαρίζουν σε όποιον έχει ανάγκη ένα ζεγλυκό. Αυτός που το χρειάζεται, το ζητά. Ο άλλος βάζει το χέρι στο σακούλι και του το προσφέρει.

Τα ζεγλυκά είναι ανεξάντλητα.

Όμως αυτό δε συμφέρει την κακιά μάγισσα, που δεν μπορεί να πουλήσει ούτε τα φίλτρα της, ούτε τα χάπια της! Αποφασίζει να δημιουργήσει έλλειψη, αυτήν την παραμονή Χριστουγέννων, σφυρίζοντας στο αυτί ενός χωρικού ότι τα ζεγλυκά, πιθανόν, κάποια στιγμή να εκλείψουν.

Μάγισσα: «Αν η γυναίκα σου δίνει τα ζεγλυκά της στον καθένα, δε θα μείνει τίποτα για σένα».

Η ζήλια, η αμφιβολία, η υποψία κάνουν την εμφάνισή τους... Ο σύζυγος αρχίζει να προσέχει τη γυναίκα του, η οποία ελέγχει τα παιδιά της... Πολύ γρήγορα κολλάει όλο το χωριό. Οι άνθρωποι διστάζουν να ανταλλάξουν ζεγλυκά. Η έλλειψή τους τούς κάνει όλο και πιο θλιμμένους, όλο και πιο σκυθρωπούς, αρρωσταίνουν, μαραίνονται και πεθαίνουν.

Η μάγισσα δεν προλαβαίνει να πουλάει τα φίλτρα της, αλλά τίποτα δε γίνεται. Επειδή δε θέλει να χάσει όλη την πελατεία της, επινοεί ένα κόλπο. Προσφέρει στους χωρικούς σακουλάκια κρυο-δαγκωνιές. Είναι μικρές φούσκες, που μοιάζουν κάπως με τα ζεγλυκά, αλλά όταν τα παίρνει κανείς, αισθάνεται παγωνιά και πονάει. Οι άνθρωποι αρχίζουν να ανταλλάζουν κρυο-δαγκωνιές... Δεν πεθαίνουν πια, αλλά καταναλώνουν πολλά χάπια και φίλτρα της μάγισσας.



Αυτές τις γιορτινές μέρες οι άνθρωποι δε μιλούν πια, δε χαμογελούν και δε νιώθουν τη ζεστασιά που φέρνει η γέννηση του Χριστού.

Τότε εμφανίζεται η Ζουλί Ντουντού. Είναι μια όμορφη, εγκάρδια γυναίκα, που ξέρει να μιλά στα παιδιά και η οποία δεν έχει ακούσει ποτέ για την έλλειψη των ζεγλυκών. Δίνει ελεύθερα σε όλους ζεγλυκά, κάτω από τα έκπληκτα βλέμματα των χωρικών. Χαμογελά πολύ, τα παιδιά αισθάνονται όμορφα μαζί της κι εκείνη τα γεμίζει χάδια και φιλιά. Τα παιδιά τη λατρεύουν. Και αρχίζουν να ανταλλάζουν ζεγλυκά δωρεάν, εύκολα, για την ευχαρίστησή τους. Βλέποντας αυτό οι ενήλικες, γεμάτοι δυσπιστία, αρχίζουν να φτιάχνουν κανόνες για να ρυθμίσουν τις συναλλαγές των ζεγλυκών...

1ος Ενήλικας: Κανόνας 1ος: όταν θα σας ζητούν ζεγλυκό θα ρωτάτε τους γονείς σας.

2ος Ενήλικας: Κανόνας 2ος: αν σας το επιτρέψουν οι γονείς σας και εφόσον έχετε πολλά, θα δίνετε ζεγλυκά.

3ος Ενήλικας: Κανόνας 3ος : όταν παίρνετε ένα ζεγλυκό θα δίνετε μια κρυο-δαγκωνιά. Έτσι θα αποκτήσετε πολλά ζεγλυκά και δε θα σας λείψουν ποτέ.

Τα παιδιά φοβήθηκαν και άρχισαν να εφαρμόζουν του κανόνες των γονιών τους.

Όμως κατάλαβαν πως έτσι δεν αισθάνονταν όμορφα, δεν ήταν χαρούμενα, έδιναν κρυο-δαγκωνιές σε αγαπημένους φίλους και φίλες τους και να μένουν το καθένα μόνο του χωρίς παρέα, χωρίς παιχνίδι.

Αποφασίζουν, λοιπόν, να δράσουν όλα μαζί.

Φωνάζουν τη Ζουλί Ντουντού και φτιάχνουν, με τη βοήθειά της, μια τεράστια τούρτα ζεγλυκιά, που όποιος την δοκίμαζε θα έδινε πάντα κάτι σ’ αυτόν που είχε ανάγκη.

Φυσικά πρώτη δοκίμασε η κακιά μάγισσα που αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια καλή γυναίκα, που από εκείνη τη μέρα έφτιαχνε και έδινε σε όλους τους φτωχούς της πολιτείας πολλά ζεγλυκά. Αλλά και οι φτωχοί, όταν είχαν, της έδιναν κι αυτοί.

Σε λίγες μέρες όλοι έδιναν και έπαιρναν ζεγλυκά και ζούσαν πάλι ευτυχισμένοι.

Ιδιαίτερα τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς όλοι έδιναν πολλά ζεγλυκά δηλαδή: αγάπη, ζεστασιά, φροντίδα, καλοσύνη, σεβασμό, χαρά, παρηγοριά, συνεργασία, βοήθεια και συγχώρεση.

Έτσι κι εμείς σήμερα φτιάξαμε ζεγλυκά για εσάς και εσείς με τη σειρά σας να φτιάξετε πολλά ζεγλυκά για όλους τους ανθρώπους του κόσμου.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!



Διασκευή παραμυθιού: Αποστολίδου Ελισάβετ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου