Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ …
ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΙΤΣΑ !
[χριστουγεννιάτικο θεατρικό]
για/από παιδιά 9-15 ετών.
Μαρία Κίτρα
2008-2009
6937412982 maraki32@yahoo.gr missfairytail@gmail.com
1
[ΑΦΗΓΗΣΗ] –
2 αφηγητές ντυμένοι χιονανθρωπάκια
[Μπαίνουν με χριστουγεννιάτικη μουσική κάνοντας μια χορογραφία εισαγωγής]
ΧΙΟΝΑΝ 1
Μια φορά κι έναν καιρό…
ΧΙΟΝΑΝ 2
Θα σε λούσω με νερό…
ΧΙΟΝΑΝ 1
Και γιατί περικαλώ;
ΧΙΟΝΑΝ 2
Γιατί πρώτη λέω ΕΓ!!
ΧΙΟΝΑΝ 1
Τότε… sorry σου ζητώ!
ΧΙΟΝΑΝ 2
Μια φορά κι έναν καιρό…
ΧΙΟΝΑΝ 1
Αααχ… το κασκόλ μου το καρό!
ΧΙΟΝΑΝ2
Ααααα! Είναι πίσω απ’ το πλατό!
ΧΙΟΝΑΝ1
Τρέχω τώρα να το βρω
και θα ρθω σ’ ένα λεπτό!
ΧΙΟΝΑΝ2
`Αιντε τράβα στο καλό !!!
Ο ΧΙΟΝΑΝ1 φεύγει απ’ τη σκηνή για λίγο. Ο ΧΙΟΝΑΝ2 κορδώνεται που όλη η σκηνή
είναι δική του κι αρχίζει την αφήγηση…αφού πρώτα βγάζει την πίπα του….
ΧΙΟΝΑΝ2
Επιτέλους… μόνοι!!!
Μια φορά κι έναν καιρό σ’ ένα μέρος μακρινό
Ο Αι Βασίλης ξεφυσούσε και μονάχος μουρμουρούσε
Βγαίνει από πίσω ο Αϊ-Βασίλης και κόβοντας βόλτες πάνω κάτω λέει:
Α. ΒΑΣΙΛΗΣ
Ουφ!…. Ουφ! Και ξανά ούφ! Δεν είναι κατάσταση αυτή. Δεν μπορώ άλλο!!! Πρέπει να
μιλήσω σε κάποιον, να πω τον πόνο μου γιατί αλλιώς θα σκάσω! [κοκαλώνει]
ΧΙΟΝΑΝ2
Είχε πρόβλημα μεγάλο μα καιρό δεν είχε άλλο
Πήρε φίλο κολλητό για να του ρθει στο λεπτό
Α. ΒΑΣΙΛΗΣ
Ναι; `Ελα Τάρα. Καλά είσαι; … Εγώ καθόλου. Πρέπει να έρθεις Τ&ΡΑ από δω να με
βοηθήσεις. Καίγομαι, πνίγομαι, θα σκάσω….Πώς να μην κάνω έτσι; Σου λέω έχω
πρόβλημα…Αααα! Φέρνεις και μια σόδα γιατί έχω φούσκωμα απ’ τα μελομακάρονα;
… Πόσα έφαγα; Τρία, μπορεί και τέσσερα… τι κομμάτια καλέ, πουλάκι είμαι, 4 κιλά!!!
Μπαίνει στη σκηνή ο φίλος του ο τάρανδος με ένα μπουκαλάκι γκαζόζα αλλά ο Α.
ΒΑΣΙΛΗΣ δεν τον βλέπει..
2
ΤΑΡΑΝΔΟΣ
Καλά, καλά θα σου φέρω. Μα δεν μπορεί να είναι τόσο σοβαρά τα πράγματα…
Α. ΒΑΣΙΛΗΣ
Πιο σοβαρά δε γίνεται σου λέω! Μα πού είσαι; Ακούγεσαι πολύ κοντά…
ΤΑΡΑΝΔΟΣ
[τον σκουντάει από πίσω] Εδώ είμαι
Α. ΒΑΣΙΛΗΣ
Αχ, επιτέλους ήρθες!
ΤΑΡΑΝΔΟΣ
Καλά, κλείσε τώρα το τηλέφωνο να μη χρεώνεσαι
Α. ΒΑΣΙΛΗΣ
Δίκιο έχεις! Τάρα μου… σώσε με…
Ο Α. ΒΑΣΙΛΗΣ πέφτει σπαράζοντας στην αγκαλιά του τάρανδου και μένουν εκεί.
Μπαίνει ο ΧΙΟΝΑΝ1 με το κασκόλ στο λαιμό κι άνετος χωρίς να κοιτάζει τριγύρω πάει
μπροστά κι αρχίζει…
ΧΙΟΝΑΝ1
Μια φορά κι έναν καιρό…
Ο ΧΙΟΝ2 καθαρίζει το λαιμό του θυμωμένα
ΧΙΟΝΑΝ1
Μήπως θες λίγο νερό;
ΧΙΟΝΑΝ2
Τρια-λα-ρι-λα-ρι-λα-ρό!!!!
Ο ΧΙΟΝΑΝ2 του δείχνει με κινήσεις χεριού και κεφαλιού τον Α.Β. και τον Τάρανδο
ΧΙΟΝΑΝ1
Αχ, άργησα ε;
ΧΙΟΝΑΝ2
Μμμμ
ΧΙΟΝΑΝ1
Κ τα είπες εσύ ε;
ΧΙΟΝΑΝ2
Μμμμμ
ΧΙΟΝΑΝ1
Και τα δικά μου;
ΧΙΟΝΑΝ2
Μμμμμμ
ΧΙΟΝΑΝ1
Κ γω τώρα δεν θα πω τίποτα ε;
ΧΙΟΝΑΝ2
Μμμμμμ
ΧΙΟΝΑΝ1
Δε με νοιάζει. Βρήκα το κασκόλ μου το καρό που είναι και το τυχερό και σκασίλα μου
αν δεν πω μια κουβέντα και εγώ!!!
ΧΙΟΝΑΝ2
Μμμμμμμμμμμμ
ΧΙΟΝΑΝ1
Τι «μμμμ» και «μμμμ». Εσύ δεν είσαι χιονάνθρωπος, αγελάδα νύφη είσαι!!!
ΧΙΟΝΑΝ2
Θα σε πνίξω στο λεπτό με το κασκόλ σου το καρό!!!
3
Ο ΧΙΟΝΑΝ2 παίρνει στο κατόπι το ΧΙΟΝΑΝ1 μέχρι που φεύγουν από τη σκηνή…
Ο τάρανδος και ο Α.Β. ξεκοκαλώνουν
Σ Κ Η Ν Η 1η
Α.Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
`Ετσι που λες Τάρα μου. Δεν μπορώ άλλο. Κουράστηκα. Θέλω α-
νανέωση, θέλω να κάνω καινούρια πράγματα. Θέλω να ξυρίσω το
μούσι μου, που δεν πάει και με το μαλλί μου (βγάζει επί τόπου το
ψεύτικο άσπρο μούσι) να αλλάξω τα ρούχα μου. Αμάν πια μ’ αυτά
τα κόκκινα. Σαν την Κοκκινοσκουφίτσα είμαι.
Καταρχήν ηρέμησε. Πάρε βαθιές ανάσες. Μία… δύο… τρεις… !-
ραία! Δεν πρέπει να συγχύζεσαι. Είσαι και σε μια κρίσιμη ηλικία που
πρέπει να τα βλέπεις όλα πιο χαλαρά.
Τι λες καλέ; Ποια κρίσιμη ηλικία; Νέος είμαι ακόμα. 500 χρονών. `Ε-
χω τουλάχιστον άλλα τόσα μπροστά μου.
Ε, τότε πιο είναι το πρόβλημά σου;
Βρε κουράστηκα λέμε. Κου-ρά-στη-κα! `Ολο τα ίδια και τα ίδια.
Φτιάξε δώρα, ανέβα στο έλκηθρο, μπες στις καμινάδες, κάνε χο –
χο – χο! Ασε την κατάθλιψη που παθαίνω μετά τις γιορτές…
Μα αυτή είναι η δουλειά σου. Εξάλλου, σκέψου πόση χαρά δίνεις
στα παιδιά μ’ αυτό που κάνεις;
Θ’ αστειεύεσαι! Πάνε αυτά τα χρόνια Πού εκείνες οι εποχές που τα
παιδάκια ζητούσαν ένα ξύλινο αλογάκι, ένα πλαστικό αυτοκινητάκι,
μια κουκλίτσα ή ένα τόπι.
Γιατί τώρα τι σου ζητάνε;
Με προσέχεις; Πήρα ένα γράμμα που λες, όπου ένα παιδί μου ζη-
τούσε ένα άλογο από την Αγγλία να το παίξει στον ιππόδρομο!
Μη μου πεις!
Μόλις σου είπα! `Ένα άλλο μου έστειλε ένα συστημένο και μου ζη-
τούσε μια BMW κάμπριο για να πηγαίνει στο σχολείο!
Α πα πα μου!
Αμ εκείνο, που μου έστειλε τηλεγράφημα, να του πάω λέει την εθνι-
κή ομάδα μπάσκετ για να γίνει πρόεδρος!
Ε όχι, φίλε μου Μπιλ, ε όχι!
Ε ναι, φίλε μου Τάρα, ε ναι! `Ασε που όπου και να πάω όλοι με κυ-
νηγούν ζητώντας μου δώρα.
Πρέπει να κάνουμε κάτι γι αυτό. Χρειάζεσαι διακοπές, χρειάζεσαι
απομόνωση!
4
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
Α. Βασίλης
Τάρανδος
ΟΛΟΙ (πίσω
απ’ τη σκηνή)
Απομόνωση; Στη φυλακή θα με στείλεις;
`Όχι καλέ μου `Αγιε Βασίλη. Θα σε στείλω σ’ ένα μέρος,
όπου υπάρχουν μόνο ζωάκια και δέντρα.
Μπααα; Υπάρχει τέτοιο μέρος; Και πού είναι;
Ε, είναι κάπως μακριά, αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο!
H απόσταση δε με πειράζει καθόλου. `Εχω αλλάξει τουρμπίνα και
κινητήρα στο έλκηθρο.
Ε, τότε κανένα πρόβλημα. Είναι λοιπόν που λες χρυσέ μου ένα δά-
σος μες στο πράσινο, όπου τα ζωάκια κυκλοφορούν ανέμελα. `Οσο
γι’ ανθρώπους, σπάνια βλέπεις. Το πολύ καμιά Κοκκινοσκουφίτσα
ή τη γιαγιά της!
Χα, χα, χα! Την Κοκκινοσκουφίτσα. Πολύ καλό! Το λοιπόν, φεύγω
το δίχως άλλο, φίλε μου Τάρα. Ήδη αισθάνομαι καλύτερα. Είσαι
σπουδαίος.
Μισό λεπτό! Δύο ερωτήσεις: Με τα δώρα των παιδιών τι θα γίνει;
Στη γυναίκα σου τι θα πεις; Και στο δάσος πώς θα πας; Δεν σου
είπα το δρόμο!
Τρεις ερωτήσεις ήταν αλλά ποιος μετράει. Λοιπόν: Τα δώρα θα τα
μοιράσουν φέτος οι Καλικάντζαροι, στη γυναίκα μου θα γράψω ένα
γράμμα και όσο για το δρόμο, έχω GPS στο έλκηθρο! `Εφυγααα!!!
Μισό λεπτό! Και πότε θα γυρίσεις; Τι θα λέω για σένα αν με ρωτάνε;
Εγώ τι θα κάνω; Τι είναι η ζωή: Τι είναι ο άνθρωπος; To be or not to
be; … Εγώ, … πότε φεύγω από τη σκηνή;
Τ&ΡΑΑΑΑ!!!
5
Σκηνή 2η
Βγαίνει η Βασιλίνα κρατώντας τσάντες από ψώνια. Βηματίζει πάνω –
κάτω…
Βασιλίνα Πού είναι τώρα αυτός; Μεσημέριασε πια. Πρέπει να βάλω το φαγητό.
Θα μου φύγει ο αστακός από την κατσαρόλα και θα μου φάει το χρυ-
σόψαρο στη γυάλα! Κοίτα που θα σφήνωσε σε καμιά καμινάδα. Εμ,
βέβαια! Αφού κατεβάζει τα μελομακάρονα σα στραγάλια. Αλλά πού
να μ’ ακούσει εμένα! «Μην τρως Μπιλ μου άλλα γλυκά, θα παχύνεις
πουλάκι μου». Τίποτα αυτός. Και δώσ’ του εγώ να ράβω κάθε χρόνο
στολή λες και είμαι το «Χρυσό Ψαλίδι»… Κι αν δε σφήνωσε σε καμι-
νάδα αλλά ξέχασε το ραντεβού μας; Σάμπως είναι η πρώτη φορά;
`Όχι βέβαια! Συνέχεια με ξεχνάει. Δυο μέρες άργησε την άλλη φορά
να έρθει να με πάρει από τη λαϊκή. Μαραθήκανε οι αγκινάρες… Μω-
ρέ κάτσε να’ ρθει και θα στον συγυρίσω εγώ… Ας κάνω λίγο shopping
therapy ακόμη!!!
Καλικάν1
Καλικάν2
Καλικάν3
Καλικάν4
Καλικάν5
Καλικάν1
Καλικάν2
Καλικάν3
Καλικάν4
Καλικάν5
Βασιλίνα
Η Βασιλίνα φεύγει απ’ τη σκηνή. Μπαίνουν οι καλικάντζαροι με δώρα
στα χέρια τους και κάνουν μια χορογραφία. Μόλις τελειώνει…
Ουφ! Μας ξεθέωσε πάλι ο `Αγιος βασίλης
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία
Από τότε που από Κακικάντζαροι γίναμε Καλικάντζαροι, όλο δουλειές
κάνουμε
Μην παραπονιέστε! `Εχουμε και τα τυχερά μας!
Δίκιο έχει! Καταρχήν παίρνουμε το βασικό μισθό και κατά δεύτερον
αλλάξαμε ρούχα. Κοίτα τι μοντέρνες που είμαστε. `Όχι μ’ εκείνα τα
μαύρα που μοιάζαμε με σκαθάρια!
Ναι δε λέω βρε παιδί μου. Αλλά να. Φέτος ας πούμε τα κάναμε όλα
μόνες μας.
`Εδωσε εντολή να μοιράσουμε εμείς τα δώρα στα παιδιά.
Κι αυτός εξαφανίστηκε χωρίς να πει κουβέντα. Πού πήγε;
Δεν ξέρω πού πήγε, πάντως άφησε ένα γράμμα για τη Βασιλίνα κι
είπε να της το δώσουμε αμέσως
Αχ! Κάπου την πήρε το μάτι μου πριν…
Εμφανίζεται πάλι η Βασιλίνα με επιπλέον ψώνια στα χέρια
… Μα πού να είναι ο τζουτζούκος μου…Καλικατζαρίνες τι γυρεύετε
εσείς εδώ;
6
ΟΛΕΣ
Βασιλίνα
ΟΛΕΣ
Βασιλίνα
ΟΛΕΣ
Βασιλίνα
Α.Β. + Βασι-
λίνα
Καλικαν1
Βασιλίνα
Καλικαν2
Βασιλίνα
Καλικαν3
Βασιλίνα
Καλικαν4
Καλικαν5
Βασιλίνα
ΟΛΕΣ
Βασιλίνα
ΟΛΕΣ
Γεια χαρά, Βασιλίνα μας
Μήπως είδατε πουθενά τον `Αγιο Βασίλη;
Όχι αλλά έχουμε ένα γράμμα για σένα
Για μένα; Από ποιον;
Απ’ τον Μπρατ Πιτ…. (χαρά η Βασιλούλα) Απ’ τον `Αγιο Βασίλη (ξινί-
ζει η Βασιλούλα)
Απ’ τον `Αγιο Βασίλη; Φέρτε το γρήγορα εδώ… Και κρατήστε μου τα
ψώνια.
Η Βασιλίνα ανοίγει το γράμμα και το διαβάζει. Ακούγεται η φωνή του
Α.Β. όση ώρα διαβάζει το γράμμα
«Πολυαγαπημένη, πανέμορφη, πολύτιμη και αξιαγάπητη Βασιλίνα
μου»… Κάτι έχει κάνει αυτός! «Σου γράφω αυτό το γράμμα για να
σου πω ότι θα λείψω για λίγο καιρό»… Και τον αστακό ποιος θα τον
φάει;… «Τον τελευταίο καιρό δεν αισθανόμουν καλά κι ήμουν πολύ
κουρασμένος»… Α τον καημενούλη. Κι εγώ δεν είχα καταλάβει τίπο-
τα… «`Ετσι αποφάσισα να πάω κάπου μακριά και ήσυχα να ξεκου-
ραστώ για λίγο». ..Εμένα όμως δεν είπες να με πάρεις… «Θα μ’ α-
φήσεις καμιά ώρα να τελειώσω το γράμμα; Σου υπόσχομαι να γυρίσω
ανανεωμένος κι έτοιμος για μια καινούρια αρχή»… `Αντε καλά!.. «Ε-
δώ τελειώνει το γράμμα μου. `Εχε γεια πολυαγαπημένη μου. See you
soon!»… Τ’ αγγλικά σε μάραναν!
Τι λέει το γράμμα Βασιλίνα μας;
Λέει πως ο Α. Βασίλης θα λείψει για λίγο
Αμάν! Κι εμείς τι θα κάνουμε;
`Ο,τι κάνατε μέχρι τώρα.
Και πότε θα γυρίσει;
Δεν ξέρω ακριβώς αλλά δεν θ’ αργήσει
Γιατί το λες αυτό;
Γιατί θα τον κόψει η πείνα και θα γυρίσει σπιτάκι του..
Ε, και γι αυτό αλλά κυρίως γιατί μας αγαπάει και δεν μπορεί χωρίς
εμάς! Να σας πω καλικατζαρίνες μου. `Εχετε φάει για μεσημέρι;
Πού να προλάβουμε!!!
Ελάτε, τότε, πάμε σπίτι. Θα φάμε αστακό… αν δεν έχει δραπετεύσει
απ΄ την κατσαρόλα!
Γιούπι! Ζήτω! Τι ωραία!
7
Χιονανθ2
Χιονανθ.1
Χιονανθ 2
Χιονανθρ.1
Χιονανθρ 2
Χιονανθρ 1
Χιονανθρ 2
Φεύγουν από τη σκηνή. Μπαίνουν τα χιονανθρωπάκια
Αφήγηση
Το 1ο Χιονανθ. είναι δεμένο με το κασκόλ στο κεφάλι.
Θα είσαι καλό παιδί;
Μμμμμ.
Το χιονανθ.2 του βγάζει το κασκόλ.
Μπράβο σου! Πάμε παρακάτω τώρα.
Κάπου πέρα μες στο δάσος
Μια κοπέλα όλο θράσος
Τη μαμά της νευριάζει
Και τα νεύρα της ταράζει
Είναι η Κοκκινοσκουφίτσα
Δίχως σκούφο και φουστίτσα
Είναι πια στην εφηβεία
Και έχει τώρα μία μανία
Απ’ το δάσος να το σκάσει
Τη ζωή της να αλλάξει
Θέλει να πάει να γλεντήσει
Και την πόλη να γνωρίσει
Θέλει κόσμο, φασαρία
Κι όχι δέντρα κι ησυχία
Τα βαρέθηκε όλα τούτα
Και τα ολόφρεσκα τα φρούτα
Μπαίνει η μαμά της Κοκκινοσκουφίτσας και ψάχνει τριγύρω την κόρη
της.
8
ΣΚΗΝΗ 3η
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκουφίτσα; Κοκκινοσκουφίτσα; Πού είσαι πουλάκι μου;
Δεν το πιστεύω. Πουλάκι της με φωνάζει ακόμα! Εδώ είμαι καλέ μαμά.
`Αντε καμάρι μου κι η γιαγιά σου περιμένει. Πού ήσουν τόση ώρα;
Παίζαμε χαρτιά με την κυρά Μάρω την αλεπού
Α, την πονήρω! Σου χω πει 100 φορές να μην πηγαίνεις σ’ αυτή, εσύ
δεν μ’ ακούς.
`Ελα βρε μαμά, βαριέμαι όλη τη μέρα. Και τι να κάνω;
Να πας αυτό το καλαθάκι στη γιαγιά σου που είναι άρρωστη…
Μαμά με δουλεύεις; Πάλι άρρωστη είναι η γιαγιά; Τι έχει αυτή τη φορά;
Ζαλίζεται γιατί της έχει ανέβει η πίεση …
Μήπως ανέβηκε κι αυτή μαζί με την πίεση και γι αυτό ζαλίζεται;
Τι είπες Κοκκινοσκουφίτσα μου;
Λέω… πως όλο τα ίδια και τα ίδια κάνω. Κρυφτό με τα πουλάκια, κυ-
νηγητό με τα ελαφάκια, μαρμελάδα με τα σκιουράκια, καλαθάκια στη
γιαγιάκα. Αμάν πια!
`Ελα βρε αγάπη μου που βαρέθηκες. Δεν υπάρχει καλύτερη ζωή από
αυτή στο δάσος. Καθαρός αέρας, πολλά ζωάκια, ησυχία… Τι θες δη-
λαδή να κάνεις;
Θέλω να πάω στην πόλη!
Στην πόλη; Τρελάθηκες; Ξέρεις τι φασαρία και τι κόσμος υπάρχει εκεί;
Ξέρεις τι κινδύνους κρύβει η πόλη;
Και τότε πώς ζουν τόσα παιδιά εκεί; Διασκεδάζουν, πάνε σε πάρτι…
Συγνώμη. Εχτές δεν είχες πάει στο πάρτι του τυφλοπόντικα;
Την τύφλα του δεν ξέρει από πάρτι ο τυφλοπόντικας. `Ασε με μαμά,
βαρέθηκα πια.
`Ελα βρε Κοκκινοσκουφίτσα μου, μην γκρινιάζεις. Τώρα που είναι και
Χριστούγεννα θα δεις τι ωραία που θα περάσουμε. `Ακουσα πως θα
έρθει η Χιονάτη με το βασιλόπουλο να δούνε τους νάνους. Θα κάνετε
παρεούλα.
Προτιμώ την κακιά μητριά. Η Χιονάτη … όλα άσπρα τα βλέπει!
Ε, δεν τρώγεσαι με τίποτα πια… Πάρε το καλαθάκι τώρα γιατί θα λιώ-
σουν οι πάστες και πήγαινέ το στη γιαγιά σου.
9
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Κοκκινοσκ
Μητέρα
Μητέρα
Κοκκινοσκ.
Α. Βασίλης
Κοκκινοσκ.
Κοκκ+Α.Β.
Η ιατρική επιστήμη προτείνει πάστες σ’ αυτούς που έχουν πίεση;
Σταμάτα παιδί μου να σχολιάζεις… Πήγαινε τώρα και πρόσεχε ε;
Ξέρω, ξέρω. «Κοίτα μην περάσεις μέσα από το δάσος, γιατί κυκλοφορεί
ο κακός λύκος και μπλα μπλα μπλα».
Τα’ χω ξαναπεί ε; Για το καλό σου τα λέω αγάπη μου. `Αντε πήγαινε
και μην αργήσεις ε; Πάω γιατί έχω στο φούρνο μία τάρτα βατόμου-
ρου…
Η μητέρα της φεύγε από τη σκηνή μουρμουρώντας …
Τι θα κάνω μ’ αυτό το κορίτσι;…
Η Κοκκινοσκουφίτσα ξεφυσά κι ανοίγει το καλάθι να δει τι έχει μέσα.
Δεν της αρέσει τίποτα… Σκέφτεται για λίγο και λέει στο κοινό
`Ώστε να μην περάσω μέσα από το δάσος ε; Πολύ καλά λοιπόν. Δεν
θα περάσω. Θα πάω από Αττική Οδό μ’ ένα ταξί και θα πάω στην πό-
λη! Φοβερή ιδέα. Επιτέλους θα διασκεδάσω. `Οσο για τη γιαγιά, σιγά
μην είναι άρρωστη. Τον κυνηγό θα θέλει πάλι να κεράσει. Θα περάσω
το βράδυ στο γυρισμό μια βόλτα. Μεγάλη ζωή, σου’ ρχομαι!!!
Η Κοκκινοσκουφίτσα περιχαρής και χοροπηδώντας ετοιμάζεται να φύ-
γει από τη σκηνή ώσπου μπαίνει ο `Αγιος Βασίλης. Κοιτάζονται, κάνουν
τις ίδιες κινήσεις (με παντομίμα – σαν καθρέφτης) με απορία…
Αδυνάτισα καλέ ;
Πάχυνα καλέ;
Πολύ περίεργο…
Και φεύγει η Κοκκινοσκουφίτσα … Ο `Αγιος Βασίλης βλέπει γύρω του
το δάσος
Μπαίνει μουσική. Εμφανίζονται μικρά παιδάκια ντυμένα δεντράκια και διάφορα ζωά-
κια. Κάνουν χορογραφία γύρω από τον `Αγιο Βασίλη. Στην άκρη της σκηνής εμφανί-
ζεται ο λύκος που παρακολουθεί τον `Αγιο Βασίλη… Μόλις τελειώσει η χορογραφία
τα δεντράκια και τα ζωάκια μιλάνε (χωρίς να ακούγονται) με τον `Αγιο Βασίλη. Ο λύ-
κος προχωράει λίγο και μονολογεί…
10
Σκηνή 4η
Λύκος
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Τι έγινε βρε παιδιά; Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι αυτή και δεν βλέπω πολύ
καλά; Επιτέλους, ήρθε στο δάσος; Ε, ρε κι έχω μια πείνα τα τελευταία
χρόνια. Για να πλησιάσω…
Ο λύκος φτιάχνεται, χτενίζεται, σκουπίζει τα γυαλιά του και πλησιάζει τον
άγιο Βασίλη. Τα δεντράκια και τα ζωάκια μόλις βλέπουν το λύκο, τρομά-
ζουν και φεύγουν απ’ τη σκηνή.
Γεια χαρά!. Τι γίνεται;
Εεε; Καλά, καλά.
Πώς κι έτσι απ’ τα μέρη μας; Αφού δεν σ’ αφήνει η μαμά σου!
Η μαμά μου; Η μαμά μου είναι 800 χρονών και δεν ξέρει τι της γίνεται.
Τι μου λες. Και δεν της φαίνεται! Τι έχεις μέσα στο σάκο σου; Δωράκια για
τη γιαγιάκα;
!χ αυτός πρέπει να είναι δημοσιογράφος. Πρέπει να τον ξεγελάσω! Εεε;
Ναι, ναι, για τη γιαγιά μου και θα τα πάω τώρα, γιατί μένει από την άλλη
πλευρά του δάσους!
Μάλιστα, μάλιστα! Να σου πω βρε Κοκκινοσκουφίτσα μου. Γιατί έχεις τό-
σο μεγάλη κοιλιά;
Κοκκινοσκουφίτσα; Πού είναι η Κοκκινοσκουφίτσα;
Εσύ δεν είσαι η Κοκκινοσκουφίτσα; Αν και πιο πολύ μου θυμίζεις τον `Α-
γιο Βασίλη! Αλλά αυτός δεν υπάρχει …
Η … Κοκκινοσκουφίτσα είμαι αλλά γιατί λες πως ο `Αγιος Βασίλης δεν
υπάρχει ;
Τι γιατί μωρέ; Του γράφω γράμμα κάθε Χριστούγεννα να μου φέρει δώρο
τα γουρουνάκια σε κονσέρβες κι αυτός τίποτα!!!
Α, το γάιδαρο. Τώρα που είπες κονσέρβες, να σε ρωτήσω. `Εχει κανένα
σουβλατζίδικο εδώ γύρω γιατί πεινάω σαν λύκος;
Μια ατάκα είχαμε κι εμείς… Αυτά μόνο στην πόλη θα τα βρεις. Λοιπόν,
δεν μου είπες. Γιατί Κοκκινοσκουφίτσα έχεις τόσο μεγάλη κοιλιά;
Εεε; Για να κυλάω καλύτερα όταν πέφτω.
Γιατί Κοκκινοσκουφίτσα έχεις τόσο μεγάλα γένια;
Εεεε; Για να ζεσταίνω το πρόσωπό μου το χειμώνα καλύτερα. Θα τελειώ-
νεις καμιά ώρα με τις ερωτήσεις;
Ναι δίκιο έχεις. Μόνο μια τελευταία θα σου κάνω. Η γιαγιά σου πού μένει;
11
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Λύκος
Α.Β.
Λύκος
Πού μένει; Κάτσε να σου πω. Πας ευθεία, στρίβεις στο 5 δέντρο δεξιά,
ευθεία πάλι, συναντάς ένα ρυάκι. Πίνεις νερό, περνάς απέναντι, ευθεία
πάλι, συναντάς έναν ξυλοκόπο, του λες γεια, στρίβεις αριστερά και στα
διακόσια μέτρα είναι το σπίτι της γιαγιάς. Κατάλαβες;
Αστειεύεσαι;. Να σου πω. Θα πας το σάκο στη γιαγιά σου;
Τον πας εσύ; Να της μαζέψω κάνα λουλούδι πρώτα κι έρχομαι πιο μετά
Πω – πω τύχη σήμερα. Θα φάω πρώτα τη γιαγιά και μετά την Κοκκινο-
σκουφίτσα που έχει γίνει θρεφτάρι. Τα καλύτερά μου Χριστούγεννα φέ-
τος!!!
Τι μουρμουράς εκεί;
Τίποτα, τίποτα, λέω πως μετά χαράς να πάω στη γιαγιά σου να μην είναι
και μόνη της. Θα στολίσουμε και το δέντρο! Πού είναι ο σάκος;
Ο Α.Β. δίνει το σάκο με τα πράγματά του που είναι πολύ βαρύς
Τι έγινε βρε παιδιά; Αυτό είναι το μεσημεριανό της γιαγιάς; Τι θα φάει; Ε-
λέφαντα αλά κρεμ; !χ, ωχ, η μεσούλα μου. Τι έχεις μέσα βρε Κοκκινο-
σκουφίτσα;
Ποια Κοκκινοσκουφίτσα; … Α, εγώ είπαμε! Μην ανοίξεις το σάκο και χα-
λάσουν τα φαγητά! `Αντε, γεια σου λύκε και σ ευχαριστώ για την εξυπηρέ-
τηση.
Ο Α. Βασίλης φεύγει απ’ τη σκηνή. Ο περίεργος λύκος ανοίγει το σάκο και
βγάζει έξω ρούχα και εσώρουχα σε μεγάλο μέγεθος…
Τι έγινε βρε παιδιά; Η γιαγιά φοράει μποξεράκι; Τι άλλο θα δουν τα μάτια
μας. Τι άλλο….
Και φεύγει από τη σκηνή. Τα χιοναθρωπάκια όλη αυτή την ώρα είναι σε
μια γωνία και τα έχει πάρει ο ύπνος. Κάποια στιγμή ξυπνάνε….
12
Αφήγηση
Χιονανθ2
Χιονάνθ1
Χιονανθ2
Χιονανθ1
Χιονανθ2
Χιονανθ1
Χιονανθ2
Χιονανθ1
Χιονανθ2
Χιονανθ1
Χιονανθ2
Χιονανθ1
Χιονανθ2
ΟΛΟΙ [πίσω απ’
τη σκηνή]
Χιοναν2
Χιοναν1
Χιοναθ2
Χιοναν1
Ξύπνα, ξύπνα καλέ. Μας πήρε ο ύπνος
Αμάν, την πατήσαμε. Λες να τελείωσε το έργο;
Ο χιονανθ1 σηκώνεται, πάει μπροστά στη σκηνή, κοιτάζει το κοινό
και ξαναγυρίζει…
Μπα δε νομίζω…
Γιατί το λες αυτό;
Γιατί αν είχε τελειώσει … θα κοιμόντουσαν και οι θεατές!!!
Καλά λες! Γρήγορα τότε προτού τους πάρει ο ύπνος!
Καλή ιδέα! Ξεκίνα πρώτη!
Κι ενώ γίνονται όλα τούτα,
μες στο δάσος μες στα φρούτα
Να κι η Κοκκινοσκουφίτσα,
μες στην πόλη τρώει πίτσα!
Περπατάει, προχωράει
Κι όποιον βλέπει χαιρετάει
«καλημέρα σας» φωνάζει
μα κανέναν δεν ταράζει
Είναι όλοι τους σκυμμένοι
Φαίνονται πολύ θλιμμένοι
Ούτε ένας χαιρετάει
ούτε καν χαμογελάει …
Πού τη βρήκε η Κοκκινοσκουφίτσα την πίτσα;
Της την έδωσε από πίσω η δασκάλα μας
Λες να έχει μείνει κανένα κομμάτι και για μας;
`Εχει, έχει!!!
Αχ, ωραία, πάμε!
Και τα υπόλοιπα δεν θα τα πούμε;
Δεν είπαμε να λιώσουμε και στο σανίδι!
Δίκιο έχεις. Πάμε!!!
13
Σκηνή 5η
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Παιδί
Βαριά μου’ πεσε η πίτσα. Πώς τη χωνεύουν τα παιδιά καλέ…
`Ερχεται ένα παιδάκι τρέχοντας προς το μέρος της.
Γεια σου Α.Β.
Εεεε; Γεια σου Α.Β.; Γεια σου Γ.Δ!
Πότε θα μου φέρεις το δώρο μου Α.Β;
Ποιο δώρο σου παιδάκι μου; Και τι σημαίνει Α.Β;
`Αστα – Βράστα! `Αγιος Βασίλης σημαίνει. Δεν είσαι ο `Αγιος Βασί-
λης;
Εεεεε; Βέβαια, πώς, δηλαδή, εννοείται, αν και…
Λέγε. Είσαι ή δεν είσαι;
Ε, είμαι! Ααα, πολύ ζόρικα είστε τα παιδιά της πόλης.
Θέλω το δώρο μου για τα Χριστούγεννα!
Μπα; Και τι δώρο θέλεις;
`Ένα τρένο!
`Ένα τρένο ε; Για κάτσε να ψάξω στο καλαθάκι μου, αν και δεν νο-
μίζω…
`Όχι τέτοιο τρένο, ψεύτικο…
Αλλά;
Αληθινό. Με έξι μεταλλικά βαγόνια
Ορίστε; Καλέ τέτοια δώρα ζητάτε από τον `Αγιο Βασίλη; Εγώ στη
θέση του θα την είχα κοπανήσει! Δεν έχω! Κάτσε όμως να δω αν
έχω κάτι άλλο… Α! Το βρήκα! Μαρμελάδα από φρούτα του δάσους!
Ορίστε!
Τι να την κάνω;
Να τη βάλεις στο ψωμί σου!
Δεν τρώω ψωμί, παχαίνει! Θέλω το τρένο μου!
Δεν έχω βρε πουλάκι μου τρένο. Θες λίγα φρέσκα αβγά;
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ ΕΙΠΑ!!!
Το παιδάκι βάζει τα κλάματα. `Ερχεται η μαμά του τρέχοντας… Λίγο
πιο κάτω παραφυλάει μια δαιμόνια ρεπόρτερ μ’ έναν κάμερ –αμάν.
14
Μαμά
Παιδί
Μαμά
Κοκκινοσκ
Μαμά
Κοκκινοσκ
Παιδί
Μαμά
Κοκκινοσκ
Παιδί
Κοκκινοσκ
Μαμά
Ρεπόρτερ
Παιδί
Ρεπόρτερ
Μαμά
Παιδί
Ρεπόρτερ
Κοκκινοσκ
Αγάπη μου, τι συμβαίνει;
[ουρλιάζοντας] Ο Α. Β. δεν μου δίνει το δώρο μου!
Δώσε κύριε Μπιλ το δώρο στο κουτσούνι μου, μη φωνάξω τα κανά-
λια! Σώπασε αγάπη μου, θα στον συγυρίσω εγώ…
Μα τι λέτε κυρία μου; Το ξέρετε πως το παιδί σας θέλει ένα αληθινό
τρένο;
Ε, και που το παράλογο;
Πού να το βρω κυρία μου ολόκληρο τρένο;
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!!!
Θα μας πεις τώρα πως ολόκληρος Santa Claus και δεν έχεις γνω-
ριμίες στο Υπουργείο Συγκοινωνιών!
Στο ποιο; Α, θα με τρελάνετε εσείς. Μια χαρά ήμουν στο δάσος μου
φαίνεται!
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!!!
Δε ΣΚΑΕΙ αυτό;
Θα σε βγάλω στα κανάλια!
Εκείνη την ώρα κάνει την εμφάνισή της η δαιμόνια ρεπόρτερ με τον
κάμερ-Αμάν Μπαίνει μπροστά τους κι αρχίζει το ρεπορτάζ. Ο καμερ-
αμάν τραβάει με την κάμερα αλλού γι αλλού…
Μας φωνάξατε; Αγαπητοί μου τηλεθεατές. Είμαι η Λίτσα Κουτσο-
μπολίτσα από το κανάλι «ΣΚΑΕΙ.. ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ», ζωντανά, κι αυ-
τή τη στιγμή βρίσκομαι μπροστά σε μια σκηνή που θα συγκλονίσει
το πανελλήνιο! Ο `Αγιος Βασίλης… ο οποίος είναι και στυλάκι, αρ-
νείται να δώσει το δώρο που του ζητάει ένα μικρό και αθώο παιδάκι.
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!!!
«ΣΚΑΕΙ …ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ». Το κανάλι που τα αποκαλύπτει όλα!
Πείτε μας κυρία μου, τι συμβαίνει εδώ;
Τι συμβαίνει; Θέλει το μωρό μου το δωράκι του κι ο Santa Claus
λέει πως δεν έχει. Πάει, χάλασε ο κόσμος! Κοιτάξτε το πώς πληγώ-
θηκε!
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!!!
«ΣΚΑΕΙ… ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ». Το κανάλι που φέρνει την αλήθεια στο
φως. Πείτε μας `Αγιε Βασίλη, είναι αλήθεια αυτά που λέει η κυρία;
Ποιος `Αγιος Βασίλης; Α… εγώ είπαμε! Μα ξέρετε τι μου ζητάει; `Έ-
να αληθινό τρένο!
15
Παιδί
Ρεπόρτερ
Κοκκινοσκ
Παιδί
Μαμά
Κοκκινοσκ
Παιδί
Μαμά
Παιδί
Κοκκινοσκ
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Κοκκινοσκ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!!!
«ΣΚΑΕΙ… ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ». Το κανάλι που δίνει λύσεις στα προ-
βλήματα του απλού πολίτη… Ε, και γιατί δεν του το δίνετε; Πού το
πρόβλημα; Μήπως είστε λίγο τσιγκούνης;
Μα τι λέτε κυρία μου; Αν από τώρα θέλει αληθινό τρένο, στην εφη-
βεία τι θα ζητήσει; Το «Ελευθέριος Βενιζέλος»;
ΘΕΛ! ΤΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»!!!
Αχ το πουλάκι μου, μπήκε στην εφηβεία!
!ραία! Αφού μπήκε στην εφηβεία, δεν χρειάζεται δώρα!
ΘΕΛ! ΤΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ»
Αχ, σώπασε αγάπη μου. Πάμε στο αεροδρόμιο να διαλέξεις ένα αε-
ροπλάνο και θα πούμε του μπαμπά να στο πάρει! Γιατί αν περιμέ-
νουμε απ’ τον `Αγιο Βασίλη…
ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ!!!
Κι εμείς μπήκαμε αλλά δεν κάναμε έτσι!
Η μητέρα με το παιδί φεύγουν από τη σκηνή αγκαλιασμένοι…
H Κοκκινοσκουφίτσα ανταλλάσσει γκριμάτσες με το παιδί καθώς α-
πομακρύνεται,, η ρεπόρτερ τρίβει τα χέρια της κι ο καμερ-αμάν τρα-
βάει αλλού γι αλλού!
Τραβάς καλέ, τραβάς;
Τι τραβάμε κι εμείς οι καμερ-αμάν!
Λοιπόν, πείτε μας `Αγιε - ο Θεός να σας κάνει `Αγιο δηλαδή – τώρα
που πικράνατε ένα τόσο γλυκό κι αθώο παιδάκι, πώς αισθάνεστε;
Με πείραξε λίγο η πίτσα αλλά κατά τα άλλα μια χαρά αισθάνομαι.
Ψιτ, Λίτσα. `Ελα να σου πω. Αυτός δεν είναι ο `Αγιος Βασίλης.
Μπα και ποιος είναι; Ο `Αγιος Βαλεντίνος;
Κάτι μου θυμίζει… κάτι μου θυμίζει…
Καλά, μέχρι να το βρεις τράβα και μη μιλάς. Πώς είμαι;
`Όπως και πριν…
Θαύμα! Λοιπόν! Αγαπητοί τηλεθεατές. Ο `Αγιος Βασίλης, αν και έγι-
νε στυλάκι, αρνείται να μοιράσει τα δώρα στα παιδιά, με αποτέλε-
σμα όλα τα παιδιά να είναι δυστυχισμένα και οι γονείς να αναγκάζο-
νται να τρέξουν στα μαγαζιά τελευταία στιγμή και από το υστέρημά
τους να ψωνίζουν…
16
Κοκκινοσκ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Κάμεραμαν
Ρεπόρτερ
Κοκκινοσκ
Ρεπόρτερ
Χιοναθρ1
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Χιονανθρ2
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Ρεπόρτερ
Καμερ-αμάν
Μα τι λέει αυτή… Εμένα με συγχωρείτε, πρέπει να φύγω.. Νυχτώνει
όπου να’ ναι και η μαμά μου θ’ ανησυχεί…
Κάτι μου θυμίζει … κάτι μου θυμίζει…
Συγνώμη, η μαμά σας δεν είναι 800 χρονών; Τι φοβάται; Μη σας
φάει ο κακός λύκος;
Η ρεπόρτερ κι ο κάμερ-αμάν γελάνε, και ξαφνικά ο καμερ- αμάν
σταματά απότομα το γέλιο και…
Το βρήκα! Το βρήκα! Η Κοκκινοσκουφίτσα είναι!
Πολύ καλό! Χα χα χα …
Εεεεγώ να πηγαίνω… Πρέπει να περάσω κι απ’ τη γιαγιά μου εεε
εννοώ να μοιράσω τα δώρα στα παιδιά… Αχ πώς τα’ μπλεξα έτσι…
Η Κοκκινοσκουφίτσα φεύγει κι εκείνη την ώρα μπαίνουν τα χιοναν-
θρωπάκια με δυο κομμάτια πίτσα. Στέκονται εκατέρωθεν της ρεπόρ-
τερ και του καμερ-αμάν
Πού πήγε ο Α. Βασίλης;
Ποιος `Αγιος Βασίλης καλέ, η Κοκκινοσκουφίτσα ήταν αυτή
Στα’ λεγα εγώ αλλά δεν μ’ ακούς!
Η Κοκκινοσκουφίτσα; Αχ! Θα γίνω διάσημη! Τα τράβηξες όλα;
… Εεεε, ξέρεις είχα βρει μια σπάνια πεταλουδίτσα και την τραβούσα
που πετούσε και…
Τι είπες;;; Θα σου φέρω την κάμερα στο κεφάλι… Θα σε απολύσω
… θα σε…
Δε φεύγετε σιγά – σιγά απ’ τη σκηνή να μιλήσει και κάνας άλλος;
Καλά ντε. Πώς κάνετε έτσι για τη δόξα; Πάμε να την κυνηγήσουμε.
Πώς είμαι;
Κούκλα, πανέμορφη, οπτασία…
Φύγαμε! `Ανοιξε την κάμερα μη σου ανοίξω το κεφάλι. Μπρος, πά-
με…
Η ρεπόρτερ φεύγει κι από πίσω ο καμερ- αμάν την ακολουθεί μέχρι
που βλέπει μία σφίγγα.
Αχ, μια όμορφη σφιγγούλα. Τι ωραία που πετάει.
Η ρεπόρτερ φεύγει από την μία πλευρά κι ο καμερ-αμάν από την
άλλη…
17
Κλείνει η αυλαία
Μουσική
Αλλαγή σκηνικού
18
ΜΕΡΟΣ Β’
Σκηνή 6η
Τραπεζάκια καφενείου με καρέκλες σε περιβάλλον δάσους. Ο Α.Β. είναι καθισμένος
σ΄ ένα τραπεζάκι και τρώει… Μιλάει με τον Τάρα στο τηλέφωνο
Α.Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Α. Βασίλης
`Ετσι που λες Τάρα μου. Ούτε εδώ μπορώ να βρω την ησυχία μου….
Τι γιατί; `Ενας λύκος με κυνηγάει συνέχεια, τα τρία γουρουνάκια θέ-
λουν να παίξουμε, άσε που όλοι στο δάσος με φωνάζουν Κοκκινο-
σκουφίτσα. Λέω να επιστρέψω προτού χειροτερέψουν τα πράγμα-
τα… Τι τις ήθελα τις αλλαγές; Θα τσιμπήσω κάτι γιατί πεινάω και…
Σε κλείνω τώρα γιατί κάποιος έρχεται…
Μπαίνει η Χιονάτη βλέπει τον Α. Βασίλη και πλησιάζει προς το μέρος
του
Αχ, γεια σου Κοκκινοσκουφίτσα μου. Χρόνια και ζαμάνια. `Ελα να σε
φιλήσω… Καλέ πώς τσιμπάνε έτσι τα μάγουλά σου; Δεν κάνεις απο-
τρίχωση;
Τι να της πεις τώρα… `Εχε χάρη… Γεια σου και σένα… Θύμισέ μου
το ονοματάκι σου…
Καλέ δεν άλλαξα και τόσο! Παραμένω μία κούκλα… Σε αντίθεση… Η
Χιονάτη είμαι!
Παραμύθια! Γεια σου Χιονάτη. Φεύγω όμως τώρα γιατί πάω για απο-
τρίχωση στο σκαντζόχοιρο… Γεια σου και … χάρηκες που με είδες…
Καλέ κάτσε μια στιγμούλα να τα πούμε. Θες να πιούμε κάτι;
Να σε κεράσω κανένα… μήλο;
Α πα πα πα πα! Μετά απ’ το σοκ της κακιάς μητριάς δεν το βάζω στο
στόμα μου…
Κρίμα! Λοιπόν, τι νέα; Στο σπίτι όλα καλά;
Ε όχι και σπίτι χρυσή μου, παλάτι θες να πεις. Αλλά τι να το κάνεις.
Βαριέμαι. Ο πρίγκιπας πάει όλο για κυνήγι, η μητριά είναι σε σεμινά-
ριο μαγείας, οι νάνοι παίζουν φέτος στο Euro-basket κι εγώ όλο κε-
ντάω. Κοντεύω να αλληθωρίσω . Τέλος πάντων. Εσύ πώς περνάς;
Ακόμα να σε φάει ο λύκος;
Το παλεύει ο δόλιος αλλά δεν μπορεί να με πιάσει.
Πάντως άλλαξες από την τελευταία φορά που σε είδα. Πάχυνες, έ-
βγαλες τρίχες στα μάγουλά σου, ασπρίσανε τα μαλλιά σου …
Μην ξεχνάς πως είμαι και 500 χρονών!
Πότε πήγες 500 βρε Κοκκινοσκουφίτσα;
Ποια Κοκκινοσκουφίτσα; Α, εγώ είπαμε.
19
Γουρουν1
Γουρουν2
Γουρουν3
Χιονάτη
Γουρουν1
Γουρουν2
Γουρουν3
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Γουρουν1
Γουρουν2
Γουρουν3
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Γουρουν1
Χιονάτη
Γουρουν2
Χιονάτη
Γουρουν3
Εκείνη την ώρα μπαίνουν χαρούμενα και ζωηρά τα τρία γουρουνάκια
Κοκκινοσκουφίτσα παίζουμε κρυφτό;
Κοκκινοσκουφίτσα παίζουμε μακριά γαϊδούρα;
Κοκκινοσκουφίτσα θέλεις να μας κυνηγήσεις;
Αφήστε την ήσυχη γουρουνάκια. Είναι μαζί μου τώρα!
Ναι, αλλά χτες είπε ότι θα κάναμε φάρσα στο λύκο σήμερα.
Πήγαμε κι αγοράσαμε μέλι, πούπουλα κι ασβέστη για να τον πασα-
λείψουμε!
`Ασε που μας υποσχέθηκε πως θα μας χτίσει τρεις μεζονέτες από
μπετόν αρμέ!
`Αρμεγε και κούρευε. Να δω πώς θα γλιτώσω τώρα από δω…
Καλέ αφήστε την ήσυχη. Θα έρθει στο παλάτι μου να της κάνω γενικό
ρετούς. Δε βλέπετε πώς έχει γίνει;
Η αλήθεια είναι ότι έχει αλλάξει πολύ από χτες
Σαν τον `Αγιο Βασίλη μοιάζει τώρα!
`Ασε που η γιαγιά της την ψάχνει γιατί περιμένει κάτι πάστες από το
πρωί.
Πού είσαι Τάρα μου να με γλιτώσεις.
Λοιπόν αφήστε τη. Μαζί μου θα έρθει.
`Όχι, μαζί μας θα έρθει.
Εγώ θα την πάρω στο παλάτι μου
Όχι, θα κάνουμε φάρσα στο λύκο
Βρε άντε φύγετε από δω μην πω στο μάγειρά μου να σας κάνει μπρι-
ζολάκια!
Δεν πάμε πουθενά!
Κι ενώ τραβάνε τον Α. Βασίλη από δω κι από κει ενώ τσακώνονται,
μπαίνει η (πολύ μοντέρνα και νεότατη) γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας
αγκαζέ με τον κυνηγό!
20
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Α.Βασίλης
Γιαγιά
Α.Βασίλης
Βασιλίνα
Α. Βασίλης
Κυνηγός
`Ετσι που λέτε καλέ μου κυνηγέ. Μία ξαφνική ζάλη το πρωί με ανά-
γκασε να μείνω ξαπλωμένη και να μην μπορώ να σας μαγειρέψω το
φρικασέ που σας είχα τάξει…
Σας παρακαλώ αγαπητή μου! Ούτε να το σκέφτεστε. Εγώ βασικά ή-
θελα να σας δω.
Ε, πώς! Και λίγος μεζές δε βλάπτει.
Μα δεν ήταν να έρθει η εγγονή σας η Κοκκινοσκουφίτσα να σας φέρει
ένα καλαθάκι;
Αχ η εγγονή μου! Πού’ ν’ τη; Από τότε που μπήκε στην εφηβεία όλο
αντίδραση είναι…Τέλος πάντων. Ας μη συγχυστώ και ζαλιστώ…
Σας παρακαλώ αγαπητή μου! Θέλετε να καθίσουμε εδώ να σας κε-
ράσω μία πορτοκαλάδα;
Τι κουβαρντάς! Ας καθίσουμε γιατί όσο σκέφτομαι την εγγονή μου…
Πάντως δεν σας φαίνεται καθόλου ότι έχετε εγγονή. Είστε πιο νέα
από ποτέ!
Ε, η αλήθεια είναι ότι διατηρούμαι, με τις κρέμες μου, τη γυμναστική
μου, τις… μα τι φασαρία είναι αυτή;
Η γιαγιά με τον κυνηγό γυρνάνε και βλέπουν τον Α. Β. να τον τραβο-
λογάνε τα γουρουνάκια και η Χιονάτη
Αγαπητή μου αυτή δεν είναι η εγγονή σας; Μα δε σας μοιάζει καθό-
λου!
Ας μην είχα πάει στο «extreme make over” και θα σου’ λεγα εγώ…
Κοκκινοσκουφίτσα; Πού είσαι όλη τη μέρα; Και τι γυρεύεις εδώ;
!χ! Τώρα μας πιάσανε… Ποια είναι αυτή καλέ; Μάλλον η μαμά της
Κοκκινοσκουφίτσας. .. Ξέρεις μανούλα… εγώ … ήμουν στο δάσος…
κι ένας λύκος…
Ποια μανούλα παιδάκι μου, η γιαγιά σου είμαι.
Καλέ εσείς είστε πιο μικρή κι απ’ την Κοκκινοσκουφίτσα. Και τι όμορ-
φη, τι κομψή, τι …!
Ακούγεται πίσω απ’ τη σκηνή η θυμωμένη φωνή της Βασιλίνας
Μαζέψου!!!
Εεε, ναι γιαγιάκα μου μπερδεύτηκα, αλλά να, με κυνηγούσε ο λύκος
κι ήθελε να σε φάει..
Ποιος λύκος; Πού είναι ο λύκος να τον κάνω σουρωτήρι με το όπλο
μου, να του δώσω δυο κλωτσιές… να του ανοίξω το κεφάλι με…
21
Γιαγιά
Α. Βασίλης
Χιονάτη
Γουρουν1
Γουρουν2
Γουρουν3
Γιαγιά
Σερβιτόρος
Γουρουνάκια
Χιονάτη
Γιαγιά
Κυνηγός
Γιαγιά
Α. Βασίλης
Σερβιτόρος
Χιοναν1
Χιοναν2
Χιοναν1
Χιοναν2
Σιγά τα αίματα χρυσέ μου, ηρέμησε… Κοκκινοσκουφίτσα πώς έγινες
έτσι; Τι σου λέω τόσα χρόνια για τη σιλουέτα μας; `Εχεις κάνει μαξι-
λαράκι…
Εντάξει γιαγιά θα προσέχω… (βγάζει από την κοιλιά του ένα μικρό
μαξιλάρι) αλλά τώρα με συγχωρείς, πρέπει να φύγω… η μαμά θα με
περιμένει
Δεν θα πας πουθενά. Θα έρθεις στο παλάτι μαζί μου να κεντήσου-
με…
`Όχι, θα πάμε να κάνουμε φάρσα στο λύκο…
Θα χτίσεις τις μεζονέτες μας…
Και θα παίξουμε κρυφτό…
`Όχι, θα’ ρθεις μαζί μου να σου δώσω τη δίαιτα του αστροναύτη
Κι ενώ τσακώνονται… μπαίνει ένας σερβιτόρος μ’ ένα δίσκο.
Ορίστε κι η παραγγελία σας. Μπριζολάκια χοιρινά, δύο σουβλάκια με
γύρο χοιρινό, χοιρινό με σέλινο, χοιρινά λουκάνικα και μία coca cola
zero!
`Ολοι παθαίνουν σοκ απ’ την παραγγελία…
Κοκκινοσκουφίτσα, τρως χοιρινό κρέας;
Κοκκινοσκουφίτσα δεν είσαι χορτοφάγος;
Αχ, δεν είμαι καλά. Ζαλίζομαι!
Να σας φέρω μια πορτοκαλάδα;
Εσύ το βιολί σου…
Αφήστε με ήσυχο. Δεν είμαι η Κοκκινοσκουφίτσα. Με τρελάνατε. Βο-
ήθεια!!! Τάρα μου, Βασιλίνα μου, σώστε μεεεεε….!!!
Ο Α. Βασίλης φεύγει τρέχοντας από τη σκηνή κι οι άλλοι μένουν κό-
καλο εκτός απ’ το σερβιτόρο
Εμένα ποιος θα με πληρώσει;
Μπαίνουν τα χιονανθρωπάκια
Περάστε από πίσω. `Εχουμε φωνάξει ψυχολόγο.
Κι εσύ πάρε αυτά τα χρήματα και ξου ξου ξου.
`Αντε, άντε, συντομεύετε …
Με το ζόρι τούς κρατάμε να μην δραπετεύσουν (δείχνουν το κοινό)
22
Φεύγουν όλοι από τη σκηνή εκτός από τα χιονανθρωπάκια που είναι προβληματισμέ-
να. Κλείνουν την αυλαία (για να προετοιμαστεί η τελευταία σκηνή) και έρχονται μπρο-
στά από αυτή
Αφήγηση
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Πολύ μπέρδεμα…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Πολύ…
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Πολλά ψέματα…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Πολλά…
ΧΙΟΝΑΝΘ2 (την κοιτάζει περίεργα…)
Πολύ μπέρδεμα…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Πολύ…
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Πολλά ψέματα…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Πολλά…
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Είσαι πολύ χαζό…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Είσαι… Εεεε, εννοώ … πολλά ψέματα βρε παιδί μου…
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Δεν πρέπει λοιπόν να λέμε ψέματα γιατί μπερδεύονται τα πράγματα και φέρνουν ά-
σχημα αποτελέσματα
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Εγώ δεν λέω ποτέ ψέματα!
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Μόλις είπες!
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Δεν είπα!
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Είπες!
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Δεν είπα!
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Είπες! Θέλεις να ρωτήσουμε τη μαμά;
ΧΙΟΝΑΝΘ1
… `Εεεετσι που λες! Πολύ μπέρδεμα… πολλά ψέματα. Τουλάχιστον γύρισε ο καθέ-
νας στον τόπο του.
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Αλλά θα πρέπει να δώσουν λόγο για τις πράξεις τους…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Ναι. `Εχουν καλέσει το μεγαλοανακριτή Σώτο Βρόντο!
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Α! !ραία. Οπότε θα μπουν τα πράγματα στη θέση τους κι έτσι η ιστορία μας θα κλεί-
σει με καλό τέλος…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Μην πάρεις κι όρκο! Ας ανοίξουμε όμως την αυλαία γιατί είπαμε πολλά…
Τα χιονανθρωπάκια ανοίγουν την αυλαία όπου όλοι είναι πάνω στη σκηνή αλλά κοι-
μούνται του καλού καιρού… λόγω πολυλογίας των αφηγητών!
23
Σκηνή 7η
(τελευταία)
Σκηνικό: Χωρισμένο σε δύο. Αριστερά σε ψηλή καρέκλα (τύπου σκαμπό μπαρ) κά-
θεται η Κοκκινοσκουφίτσα και από πίσω της όρθιοι οι : Λύκος, γιαγιά Κοκκινοσκουφί-
τσας, κυνηγός, 3 γουρουνάκια, μαμά Κοκκινοσκουφίτσας, Χιονάτη, Καμερ-Αμάν.
Δεξιά, το ίδιο σκηνικό όπου κάθεται ο Α. Βασίλης και από πίσω του όρθιοι οι : Τάρας,
Βασιλίνα, Καλικατζαρίνες, κακομαθημένο, μαμά του, ρεπόρτερ.
Στη μέση όρθιος ο ανακριτής Σώτος Βρόντος. `Ολοι κοιμούνται…
ΧΙΟΝΑΝΘ1
Αχ, στο είπα ότι μιλήσαμε πολύ. Ορίστε, τους πήρε ο ύπνος
ΧΙΟΝΑΝΘ2
Μην ανησυχείς! `Εχω προβλέψει και γι αυτό!
… Ακούγεται ηχητικό έκρηξης κι όλοι πετάγονται όρθιοι και κοιτάζονται ξαφνιασμένοι
μεταξύ τους εκτός από τον ανακριτή… ο οποίος ξυπνάει μετά από λίγο και ρίχνει ψη-
λά μια πιστολιά στον αέρα για να ησυχάσουν όλοι.
Ανακριτής
Μαμά Κοκκιν
Γιαγιά Κοκκιν.
Λύκος
Κυνηγός
3 γουρουνάκια
Χιονάτη
Καμερ-αμάν
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ.
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Για να ησυχάσουμε σιγά – σιγά. Λοιπόν. Για πες μας Κοκκινο-
σκουφίτσα με δικά σου λόγια, τι έγινε;
Μου είπε ψέματα κύριε Βρόντε μου και πήγε στην πόλη!
Περίμενα τις πάστες απ’ το πρωί για να κεράσω τον κυνηγό κι ε-
κείνη είχε εξαφανιστεί!
Κι εγώ παραλίγο να φάω τον `Αγιο Βασίλη αντί για την Κοκκινο-
σκουφίτσα! `Ασε που δεν έφαγα ούτε τη γιαγιά τελικά!
`Ασε τη γιαγιά ήσυχη να μην στην ανάψω!
Κι εμείς την περιμέναμε όλοι μέρα για να παίξουμε!
Αμ εγώ που νόμιζα ότι η Κοκκινοσκουφίτσα έχει γένια;
Μα πού πήγε η μύγα;
Μάλιστα, μάλιστα. Κι όλα αυτά επειδή είπες ψέματα κι έφυγες από
το δάσος για να πας στην πόλη, όπου όλοι σε περνούσαν για τον
`Αγιο Βασίλη.
Ξέρετε κύριε Βρόντε…
Σταμάτα παιδί μου να μιλάς συνέχεια. Σκέφτομαι …
Μα θέλω να πω πως μετάνιωσα και πως…
`Ώστε έφυγε απ’ το σπίτι της κι είπε ψέματα και…
Στο βρόντο μιλάω…
Ναι, ορίστε, μου μίλησες;
24
Κοκκινοσκουφ.
Λύκος
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Κοκκινοσκουφ
Ανακριτής
Καμερ-αμάν
Ανακριτής
Βασιλίνα
Καλικαντζαρ.
Μητέρα κακομ.
Κακομαθημένο
Ρεπόρτερ
Τάρας
Α. Βασίλης
Τάρας
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Ναι, λέω πως μετάνιωσα για όλα και πως θέλω να ζητήσω συ-
γνώμη από τους συγγενείς και τους φίλους μου…
Μας έπεισες…
Στο Βρόντο μιλάω!
Ορίστε, σ’ ακούω!
Δεν θα ξαναφύγω από το δάσος χωρίς να το πω στη μαμά μου
Μπράβο σου!
Ούτε θα ξαναπώ ψέματα!
Εύγε!
Κι ό,τι υπόσχομαι θα το κάνω.
Περίφημα! Το λοιπόν. Η ένοχος κρίνεται αθώα. Το δικαστήριο έ-
λαβε τέλος!
Ο ανακριτής πυροβολεί άλλη μια φορά στον αέρα και …
Μου σκότωσε τη μύγα!
Λεπτομέρειες! … Κι ας περάσουμε στον `Αγιο Βασίλη. Εσείς α-
γκαλιαστείτε και φιληθείτε! (μιλάει στους ήρωες του δάσους) Λοι-
πόν. Για πες μας `Αγιε Βασίλη με δικά σου λόγια, τι έγινε;
Μ’ έστησε κύριε Βρόντε μου δυο ώρες, με τις τσάντες στα χέρια!
Κι εμείς μοιράσαμε όλα τα δώρα στα παιδιά!
Κι εμείς εξαιτίας του χρεωθήκαμε για να πάρουμε στο μωρό μου
ολόκληρο αεροπλάνο!
Ναι, αλλά δεν μου πήρατε τρένο. ΘΕΛ! ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ!
Κι εγώ απολύθηκα εξαιτίας του γιατί είπα στην τηλεόραση ότι ο
`Αγιος Βασίλης είναι τσιγκούνης και αδύνατος και ξύρισε τα μούσια
του!
Μην τον αδικείτε. `Ηθελε απλά να ξεκουραστεί λίγο!
Πες τους τα Τάρα μου, πες τους τα
Στο Βρόντο μιλάω!
Μάλιστα. Κι όλα αυτά επειδή ήθελες να φύγεις απ’ την πόλη και
απ’ τις υποχρεώσεις σου…
Ξέρετε κύριε Βρόντε…
Σταμάτα `Αγιε Βασίλη να μιλάς συνέχεια. Σκέφτομαι …
25
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Καλικατζαρίνες
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Α. Βασίλης
Ανακριτής
Κακομαθημένο
Ανακριτής
Χιονανθρ1
Χιονανθρ2
Χιονανθρ1
Χιονανθρ2
Χιονανθρ1
Μα θέλω να πω πως μετάνιωσα και πως…
`Ώστε έφυγε από την πόλη…
Στο βρόντο μιλάω…
Ναι, ορίστε, μου μίλησες;
Λέω πως μετάνιωσα για όλα και πως θέλω να ζητήσω συγνώμη
από τους συγγενείς και τους φίλους μου…
Μας έπεισες…
Στο Βρόντο μιλάω!
Ορίστε, σ’ ακούω!
Δεν θα ξαναφύγω από την πόλη χωρίς να το πω σε κανέναν
Μπράβο σου!
Ούτε θα ξαναπώ ψέματα!
Εύγε!
Κι ό,τι υπόσχομαι θα το κάνω.
Περίφημα! Το λοιπόν. Ο ένοχος κρίνεται αθώος. Το δικαστήριο
έλαβε τέλος!
Ο ανακριτής πυροβολεί άλλη μια φορά στον αέρα και…
Πυροβόλησε το αεροπλάνο μου! ΘΕΛ! ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΜΟΥ!
Λεπτομέρειες! Λοιπόν. Εμένα δεν με χρειάζεστε άλλο. Σας έλυσα
όλα τα προβλήματα. Αγκαλιαστείτε όλοι και φιληθείτε, για να τε-
λειώνουμε καμιά ώρα!
Ο ανακριτής φεύγει απ’ τη σκηνή κι όλοι οι υπόλοιποι αγκαλιάζο-
νται και φιλιούνται. `Ερχονται μπροστά τα χιονανθρωπάκια πια-
σμένα χέρι – χέρι
Τέλος καλό όλα καλά!
Δεν τα πήγαν κι άσχημα!
Ο Αγιος Βασίλης κι η Κοκκινοσκουφίτσα μετάνιωσαν, και ζήτησαν
συγνώμη
Κι όλοι έμειναν ευχαριστημένοι.
Νομίζω λοιπόν πως το μόνο που μας απομένει μια κι έχουμε Χρι-
στούγεννα, είναι να πούμε ένα τραγουδάκι.
26
Χιονανθρ2
Χιονανθρ1
Χιονανθρ2
`Αλλωστε είμαστε παιδιά και τα παιδιά πρέπει να είναι χαρούμενα
κι ευτυχισμένα. Συμφωνείς;
Συμφωνώ. Ας φωνάξουμε και τους υπόλοιπους να πούμε όλοι μα-
ζί το τραγούδι της παρέας.
Κι όλοι εσείς αν θέλετε μπορείτε να χτυπάτε παλαμάκια!
`Ερχονται όλοι μπροστά για την τελευταία χορογραφία και το τρα-
γούδι
Τραγούδι