4ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ

Το παρακάτω άρθρο είναι μια σύνθεση των κειμένων που έγραψαν οι μαθητές του Ε’2:




ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι παιχνίδια έπαιζαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας; Τι παίζανε παλιά και τι τώρα; Εμείς στην τάξη μας αποφασίσαμε να το ερευνήσουμε. Στα πλαίσια της έρευνάς μας πήγαμε στο ΚΑΠΗ, αλλά και βρήκαμε πληροφορίες απ’ το Ίντερνετ κι απ’ τους συγγενείς μας. Τόσες πληροφορίες δεν περιμέναμε ότι θα μαζεύαμε. Τώρα προσπαθούμε να συγκρίνουμε τα παλιά παιχνίδια με τα καινούργια, αυτά που παίζουμε εμείς.

Πιο αναλυτικά, στο ΚΑΠΗ πήραμε συνεντεύξεις από πολλούς παππούδες και γιαγιάδες. Mας έκανε τεράστια εντύπωση η φλόγα στα μάτια των ηλικιωμένων, η νοσταλγία να τους τρώει την καρδιά. Μόλις τους ρωτήσαμε τα λόγια τους έμοιαζαν αληθινά λες και ζούσαν το παιχνίδι εκείνη την στιγμή.:
ΣΤΡΑΤΟΣ και ΕΛΕΝΗ: Ο παππούς που ρωτήσαμε μας είπε ότι το όνομα του είναι Γιάννης, ηλικίας 79 ετών. Τα παιχνίδια που έπαιζε ήταν η παστέλα, το πατίνι, το ποδόσφαιρο, η ρόδα και το ποδήλατο. Το αγαπημένο του παιχνίδι ήταν το ποδήλατο. Παιζόταν όπως και σήμερα. Χρειαζόταν για να το φτιάξει πετάλια, ρόδες και σκελετό. Αυτό το παιχνίδι επίσης ήταν και η δική του έμπνευση.

συγκεκριμένα, μας έκανε εντύπωση το παιχνίδι τσούνι . Ήταν ένα τετράγωνο ξύλο και μυτερό στις άκρες του και έγραφαν γύρω του διάφορους αριθμούς. Υπήρχε κι ένα άλλο ξύλο που λεγόταν αλέστρα και με αυτό το πετούσαν μακριά το μυτερό ξύλο. Άμα πετύχαινε ο αριθμός 12 το πετούσαν τόσο μακριά ώσπου πήγαινε στον δρόμο. Η κυρία Μαρία μας είπε ότι το αγαπημένο της παιχνίδι ήταν οι κούκλες. Τις έντυναν, τις έκαναν μπάνιο και τις έκαναν γενέθλια. Χρησιμοποιούσαν ρούχα, ξύλα, νερό, μπανιεράκια.


ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ ΟΡΕΣΤΗΣ: Ρωτήσαμε μια κυρία που την έλεγαν Μάρω και μας είπε για την Παστέλα. Η Παστέλα παιζόταν με μια πλατιά πέτρα και δύο σειρές. Αν έφευγε η πέτρα πιο έξω από τις δύο σειρές έχανες.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ και ΜΑΡΙΟΣ: Ρωτήσαμε ένα ηλικιωμένο με το όνομα Μάρκος και μας είπε ότι έπαιζε
ΠΕΤΡΟΣ και ΝΙΚΟΣ: Μιλήσαμε με την κα Λιλή που μας τροφοδότησε στην ερευνά μας. Το ζουμί των πληροφοριών που πήραμε ήταν τα εξής :Ένα από τα παιχνίδια ονομαζόταν « Καλημέρα βασιλιά». Αυτό το παιχνίδι παιζόταν σε αλάνα: ήταν ένας βασιλιάς που προσπαθούσε να μαντέψει το επάγγελμα που μιμούνταν το παιδί.

ΓΙΩΡΓΟΣ και ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Ρωτήσαμε μια γιαγιά και έναν παππού. Μας είπαν πάρα πολλά παιχνίδια και μας έκανε εντύπωση πως μες στα μάτια τους σαν να ήθελαν να τα παίξουν εκείνη την στιγμή .Πιο
μπάλα με το σημερινό όνομα ως ποδόσφαιρο και πατίνι το οποίο ήταν ξύλινο. Ρωτήσαμε και μια άλλη κυρία κι μας είπε ότι έπαιζε με κούκλες με καρουλάκια και βότσαλα.


ΧΡΗΣΤΟΣ και ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Η πρώτη γιαγιά που ρωτήσαμε την έλεγαν Φλώρα. Το παιχνίδι που έπαιζε ήταν το τόπι Το αντικείμενο που χρησιμοποιούσαν  ήταν μια μπάλα από ρούχα και μαλλί. Τον άλλο παππούλη που ρωτήσαμε τον έλεγαν Δημήτρη. Το παιχνίδι που του άρεσε ήταν το κρυφτό. Ένα παιδί τα φυλούσε και τα άλλα έπρεπε να κρυφτούν.

ΧΡΗΣΤΟΣ και ΟΡΝΕΝΤΑ: Ρωτήσαμε τον κύριο Στέφανο, ημερομηνία γέννησης 1926. όταν τον ρωτήσαμε ποιο ήταν το αγαπημένο του παιχνίδι, με δισταγμό μας απάντησε τόπι πάνινο. Για τέρματα χρησιμοποιούσαν ξύλινα δοκάρια σε μια αλάνα και προσπαθούσαν να βάλουν γκολ.
ΓΛΥΚΕΡΙΑ και ΣΤΕΛΛΑ: Ρωτήσαμε μια ηλικιωμένη που την έλεγαν Πολυξένη και τα παιχνίδια που μας είπε ήταν κρυφτό, κυνηγητό, σκοινάκι, μήλα, κλέφτες και αστυνόμους κ.α.


ΜΑΡΙΑΝΝΑ και ΣΙΑ: Τη γιαγιά που ρωτήσαμε την έλεγαν Μαρία και το αγαπημένο της παιχνίδι είναι τα βαβούλια : στημένες πέτρες που τις έριχνες κάτω και έπρεπε να τις ξαναστήσεις πριν σε χτυπήσουν με την μπάλα.. Να την έβλεπες όταν τα έλεγε που είχε τόσο γλυκό βλέμμα....

Τις πληροφορίες που μαζέψαμε από τις συνεντεύξεις τις επιβεβαιώσαμε στο Ιντερνετ και από τους συγγενείς μας. Τα παιχνίδια που βρήκαμε ήταν το κουτσό, το σκοινάκι, η κολοκυθιά, τα κότσια, το μαντηλάκι, η μαργαρίτα, το τσέρκι, τα πεντόβολα, το αλάτι ψιλό και αλάτι χοντρό και το μπιζ.

Συγκρίναμε τα παιχνίδια που βρήκαμε από τους συγγενείς μας και τους ηλικιωμένους με αυτά που παίζουμε εμείς στο διάλειμμα και γενικά. Συμπεράναμε ότι τα παιχνίδια του χθες μοιάζουν λίγο με τα σημερινά. Π.χ. το κρυφτό, το κυνηγητό, οι κούκλες και η μπάλα όπως και άλλα, παίζονται ακόμη. Μερικά παιχνίδια όπως το κουτσό και το σχοινάκι είναι έτοιμα να ξεχαστούν καθώς τα παίζουν μόνο τα μικρά παιδιά. Κάποια παιχνίδια όπως η σκατούλα, η παστέλα και άλλα έχουν ξεχαστεί.






Με όλα αυτά που βρήκαμε καταλήγουμε σε ένα ομαλό συμπέρασμα. ότι μερικά παιχνίδια παίζονται σήμερα όπως παλιά και μερικά έχουν αλλάξει. Καταλάβαμε ακόμα και μερικά άλλα πράγματα: ότι παρ’ όλο που οι άνθρωποι ήταν φτωχοί πάντα έβρισκαν τρόπο για να διασκεδάσουν. Ακόμα, ότι τα παλιά παιχνίδια και τα σημερινά είναι και τα δύο διασκεδαστικά. Όσο και διαφορετικά κι αν είναι, φτάνει να περνάς εσύ καλά! Μας έκανε εντύπωση, τέλος, που οι ηλικιωμένοι δεν τα έχουν ξεχάσει μέχρι τώρα τα παλιά παιχνίδια και που είχαν μια λαχτάρα μέσα τους για να τα ξαναπαίξουν. Και να θυμάστε, όσο μεγάλος και να είσαι τα παιχνίδια θα είναι πάντα χαραγμένα στην καρδιά σου!