Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

ΦΡΙΚΑΝΕΛΑ

Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΦΡΙΚΑΝΤΕΛΑ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΣΕ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ

Αφηγητής 1: Κάποτε στη Σαντορίνη ζούσε η μάγισσα Φρικαντέλα Ζορζουέλα Σαλμονέλα Στρυφνίνη

Μάγισσα: Είμαι η Φρικαντέλα
Μια πολύ κακιά κοπέλα
Το καλό δε μου αρέσει
Και το βγάζω από τη μέση
Μα μισώ τα κάλαντα απ’όλα πιο πολύ!
Όταν τ’ακούω τρελαίνομαι και πόνο νιώθω στη χολή!

Αφηγητής2:Η Φρικαντέλα γενικά
Μισεί ότι είναι σχετικό με το καλά.
Δεν έφαγε ποτέ καλαμαράκια
Προτιμούσε τα κακαμαράκια.

Αφηγητής3: Και δεν έφτανε αυτό
Ακούστε τώρα τι θα πω!
Δεν είχε καλάθια παρά μόνο κακάθια
Κι αντι για μπουκαλάκια είχε μόνο μπουκακάκια!


Αφηγητής4: Κι εκδρομή αν ήθελε να πάει
Δεν ξεκινούσε για Χαβάη
αλλά ούτε στα Καλάβρυτα.
Την έβρισκες να λιάζεται μόνο στα Κακάβρυτα!


Αφηγητής 1:Κι όταν είχε πολύ κέφι
με παρέα ένα ντέφι χόρευε Κακαματιανό αντί για Καλαματιανό!


Αφηγητής2: Και με καλαμάκι πλέον το χυμό της δε ρουφά
Θέλει ένα κακαμάκι κι απ’ το μπαρ πάει και ζητά!


Αφηγητής3:Και μισεί τα παραμύθια γιατί λένε την αλήθεια
Κι όσα καλό τέλος έχουν απ’ το σπίτι της απέχουν!

Αφηγητής4: Όταν τα Χριστούγεννα μας φτάσαν
η Φρικαντέλα με την Ψιψινέλα τα γιορτάσαν!
Φτιάξαν κουλουράκια μαγικά
που σε σαπουνόφουσκα σε μεταμορφώναν με μια μπουκιά!

( κάτι ακούγεται)

Μάγισσα: Συμφορά μου , τι ακούνε τα αυτιά μου;
Κάλαντα μείνετε μακριά μου!
Κλείστε το στόμα σας παιδιά
Γιατί θα πάθετε ζημιά!

Α΄ομάδα καλάντων: Αρχή μηνιά κι αρχή χρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά …………






Μάγισσα: Κάτι πρέπει να σκεφτώ
Παλιόπαιδα θα σας εκδικηθώ!
Βατράχια όλα να γενείτε
και τα κάλαντα ποτέ μην ξαναπείτε!

Αφηγητής 1: Κούνησε πέρα δώθε το ραβδί
Και γίνανε βατράχια στη στιγμή!
Τα κάλαντα όμως λέγανε στη βατραχίσια γλώσσα
Όσα είναι στη γλώσσα μας κι ακόμα άλλα τόσα!

Α΄ομάδα καλάντων: Αρχή μηνιάξ κι αρχή χρονιάξ
ψιλή μου δεντρο κουάξ κουάξ …………

Μάγισσα:Συνεχίζετε τα νεύρα μου να σπάτε
στο κακό όλα να πάτε
γάτες γίνετε μεμιάς,
να ησυχάσουμε από σας!


Αφηγητής2: Όλα τα παιδάκια γίναν γάτες
άσπρες , μαύρες και βουλάτες!
Μα τα κάλαντα νιαουριστά
Λένε ακόμα πιο σωστά!

Α΄ομάδα καλάντων: Αρχή μηνιάρ κι αρχή χρονιάρ
ψιλή μου δεντρο νιάρ νιάρ …………







Μάγισσα: Δεν υποφέρεστε πια!
Θα σας κάνω παπιά!
Πατάκους πατάκου τακ τα
Όλα να γίνου παπιά!

Α΄ομάδα καλάντων: Αρχή πιπί κι αρχή παπάχρονιάρ
ψιλή μου δεντρο πα πα πα …………

Έχω εκνευριστεί πια τόσο
που τη λύση θα τη δώσω
και θα σας αποτελειώσω!
Γάιδαρους θα σας μεταμορφώσω!

Α΄ομάδα καλάντων: Αρχή γκαγκάρ κι αρχή γκαγκάρ
ψιλή μου δεντρο γκαρ γκαρ γκαρ …………

Αφηγητής3: Ότι κι αν έκανε στα παιδιά
αυτά είχανε μιλιά
και τα κάλαντα συνέχιζαν να λένε
κάτι που η Φρικαντέλα και η Ψιψινέλα δεν το θένε.

Αφηγητής4: Τότε τις φωνές τους αποφάσισε να κλέψει
Απ’ τα κάλαντα μια κι έξω να ξεμπλέξει
Σε γαλάζια μπαλόνια έβαλε των αγοριών
Και σε ροζ των κοριτσιών!




Μάγισσα:Ωραία τα κατάφερα όμως τώρα.
Πήρα όλες τις φωνές για δώρα
Και ποτέ δε θα τις δώσω πίσω!
Τα κάλαντα εγώ θα τ’ αφανίσω!

(Βραδιάζει βγαίνει το φεγγάρι)

Φεγγάρι:Μια λύση τώρα παιδιά υπάρχει
Κι αφού στο κάστρο της θα τα’ χει
Τα μπαλόνια για να βρείτε ,
Θα σας φέξω εγώ να μπείτε.

Μπίλης Σκαμπίλης: Ελάτε παιδιά να σπρώξουμε την πύλη,
Πριν μας πάρει είδηση η πιο κακιά μας φίλη.

Κοράκι: Άδικο κόπο μικρέ θα κάνεις!
Με σίδερα ποτέ μην τα βάνεις!
70 λουκέτα στην πόρτα έχει βάλει
μόνο φύγετε πρωτού ξεπροβάλλει!

Πίτσα Σκουπίτσα: Δεν τα παρατάμε έτσι εύκολα εμείς:
Δεν έπρεπε αυτό εσύ να μας πεις!
Θα βρούμε όλοι μαζί μια λύση
πρέπει ο καθένας ξανά να μιλήσει.

Νυχτερίδα: Τι πεισματάρα που είσαι Θεέ μου!
Τόσο εγωισμό δεν είδα ποτέ μου
Σου λέμε είν’ ακατόρθωτο η πύλη ν’ ανοίξει
Το κοράκι γι αυτό προσπαθεί να σε πείσει!



Ρίκος Κασκαρίκος: Να παιδιά βλέπω ένα φεγγίτη
Ψηλά είναι όμως σαν τον Ψηλορείτη!
Πως μέχρι εκεί εμείς θ’ ανεβούμε
Και όλοι μέσα στο κάστρο θα μπούμε;

Τέλης Παστέλης: Θα φτιάξουμε ανεμόσκαλα εκεί για ν’ ανεβούμε
και θα ‘ ναι τόσο εύκολο , πλέον μέσα να μπούμε!
Φέρτε τα τριγωνάκια σας να τα ενώσουμε όλα
να φτιάξουμε σκάλα ψηλή μη χάνουμε ούτε ώρα!

Λούφης Τσουλούφης: Μα τι βλέπουν τα μπιρμπιλωτά μου μάτια;
Ένα καλάθι με σκαντζοχοιρένια αγκάθια
Πάρτε ο καθένας από ένα
Και το τέλευταίο δώστε τα σε μένα!

Γιάννης Μουγιάννης: Τι θα τα κάνουμε καλέ αυτά;
Δε νομίζω να’ ναι μαγικά
Μάλλον τα σκουπόξυλα να πάρουμε αξίζει
μα με αυτά και η μάγισσα το καθετί κερδίζει!

Κούλα Πρωτογλειψούλα: Προς Θεού μην τ’ αγγίζεις!
Στον ποπό σου 12 ξυλιές χαρίζεις,
αν χωρίς να είσαι μάγισσα σκουπόξυλο κρατάς!
Αφησέ τα λοιπόν αν δε θες να τις φας.

( Φτάνουν στην κρεβατοκάμαρα)




Άγγελος Κάγκελος: Αφήστε τα λόγια και πάμε κοντά
μια δουλειά να κάνουμε επιτέλους σωστά!
Με τ’ αγκάθια μπορούμε
τα μπαλόνια να σπάσουμε
και τις φωνές μας να βρούμε!

( Μπαμ μπαμ σπάνε τα μπαλόνια)

Νέλα ψιψινέλα: Νιάου ποιος τον ύπνο μου με θράσος χαλάει;
Ποιος είναι στο δωμάτιο και ψιθυριστά μιλάει;
(κοιτά) Νιάου ξύπνα μάγισσα να δεις!
Ηρθανε τα τέρατα! Ησυχία δε θα βρεις!

Μάγισσα: Τι θέλατε πάλι εσείς εδώ;
Πότε επιτέλους θα σας ξεφορτωθώ;
Θα πάρω το ραβδί μου να σας εξαφανίσω
ποτέ μα ποτέ μη σας ξανασυναντήσω.

Μάρα Τρομάρα: Χι χι ψάξε να το βρεις
και τότε έλα και σε μας να το πεις
τώρα πια το έχουμε εμείς!
Θα στο δώσουμε μόνο αν ακούσεις τα κάλαντα
απ’ τη γλυκιά μας φωνή!

Νέλα ψιψινέλα: Νιάου τα κάλαντα ωχ θεέ μου
νόμιζα δε θα τ’ άκουγα ποτέ μου!
Άντε κάνε τους τη χάρη
Νιαου να φύγουνε ! Μακάρι!



Μάγισσα: Τέλος πάντων πείτε τά μας μια φορά
κι ελπίζω να ‘ ναι η τελευταία συμφορά
που με βρίσκει πάλι φέτος
και να μην τα ξανακούσω στο επόμενο το έτος.

Αφηγητής 1: Τότε τα παιδιά αρχίζουν
και τα κάλαντα ψελίζουν
απ’ την Κρήτη την ωραία
σαν μια πολύ γλυκιά παρέα.


Μάγισσα: Τ’ άκουσα ,δώστε μου τώρα το ραβδί μου
Χριστέ μου σε τι μπελά έβαλα τ’ αυτί μου!
Μου υποσχεθήκατε να μου το δώσετε πίσω
Μόνο κάντε γρήγορα πριν τις φωνές αρχίσω!

Σεβαστιανός Μπισμπικούκης: Εντάξει θα στο δώσουμε πίσω
αν μας αφήσεις πρώτα τα κάλαντα ν’ αρχίσουμε
απ’ την Κύπρο να πούμε
και εκ των προτέρων σε ευχαριστούμε!

Μάγισσα: Κοίταξε που τελικά
Είχαν δίκιο τα παιδιά!
Και είναι όμορφα όσα λένε
γιαυτό και κάθε χρόνο
οι άνθρωποι τα θένε!

Αφηγητής 3: Έτσι η Φρικααντέλα
που ήτανε κακή κοπέλα,
από ‘δω και κάθε έτος
ακούει κάλαντα σαν φέτος!

Αφηγητής 4:Το πρωί όταν ξυπνήσει
Αντί κακάο την κανάτα να γεμίσει,
Πίνει καλάο κάθε μέρα
Και ξυπνά μ’ αλλιώτικο αέρα!

Νέλα ψιψινέλα: Το ραβδί της έχει σπάσει
και την γκρίνια έχει ξεχάσει!
Χρόνια πολλά σας εύχεται
Τα κάλαντα πια χαίρεται!!!



Διασκευή σε έμμετρο
Άννα Στουμπίδη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου