Γιορτή για το Πολυτεχνείο του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ερμούπολης
Τάξη Δ΄
σχολική χρονιά 2011-2012
«Η ιστορία μιας νύχτας»
Μουσική υπόκρουση: Ελένη Καραϊνδρου adagio
1. : Ήταν ένα ξημέρωμα απ’ αυτά όπου ο Απρίλης διαλαλεί τη διάθεσή του για τρέλα.
2. Το πρωί βγήκε ένας ήλιος σαν μαστίγιο με εφτά ουρές αντί για ακτίνες.
3. Μετά ακολούθησε ένα απόγευμα με γκρι σύννεφα .
4. Ύστερα η νύχτα άπλωσε τα πέπλα της και πυκνό σκοτάδι σκέπασε το παλάτι.
5. Η πριγκίπισσα δεν ανησύχησε.
6. Μια νύχτα είναι, θα κοιμηθώ και θα περάσει.
7. Κι αποκοιμήθηκε.
8. Αλλά, όταν ξύπνησε το πρωί με το καλό….
9. Δεν είχε ξημερώσει.
10. Δεν ξημέρωνε.
11. Σκέφτηκε.
12. Ας κάνω λίγη υπομονή, θα ξημερώσει αύριο πού θα πάει;
13. Αμ δε!!!
14. Οι μέρες περνούσαν και δεν ξημέρωνε.
15. Με τίποτα.
16. Με κανέναν τρόπο
17. Κι απ’ την πολλή τη νύχτα, όλοι στο παλάτι άρχισαν να νυστάζουν.
18. Όλο και πιο πολύ…
19. Όλο και πιο πολύ…
20. Όλο και πιο πολύ.
1. Και η καημένη η πριγκίπισσα, αφού δεν είχε συντροφιά, άρχισε κι αυτή να νυστάζει.
2. Αααααα, μμμμ, βαρέθηκα. Βαρέθηκα ν’ ακούω ιστορίες με νυσταγμένες πριγκίπισσες και κοιμισμένα παλάτια. Βαρέθηκα τα παραμύθια, τις νύχτες και τις σκιές. Θέλω μια αληθινή ιστορία στο φως της ημέρας. Αυτό θέλω. Μια απλή αληθινή ιστορία στο φως της ημέρας.
Τραγούδι : «Ύμνος στη Χαρά»
Βίντεο με τα γεγονότα
(δραματοποίηση)
3. Χτύπησε το κουδούνι. Δεν περιμέναμε κανέναν. Ήταν έξι το πρωί. Ανοίξαμε. Ήταν άνθρωποι της χούντας.
4. Πραγματικά έγινε θύελλα. Τα έπιπλα μετακινήθηκαν, τα ρούχα μας έγιναν ένας σωρός. Βιβλία ανακατεμένα στη μέση του δωματίου.
5. Ένας απ’ αυτούς ανακάλυψε ένα βιβλίο για την αντίσταση. Το ξεφύλλισε. Με ρώτησε τι γράφει. Του διάβασα τον τίτλο: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
6. Είναι ένα πράγμα πολύ καλό.
7. Είπε στους φίλους μου να έρθουν μαζί.
8. Ήταν πια….. κρατούμενοι!
(στη φυλακή)
9. Να μην προδώσω…Να μην προδώσω…Να μην προδώσω….(όλοι μαζί)
10. Να μην προδώσω. Όχι δεν θα προδώσω.
11. Να μην προδώσω αυτά τα μυστικά, να μη γίνω υπεύθυνος να έρθουν στη φυλακή και άλλοι συναγωνιστές μου.
12. Σκέψου κάτι άλλο. Φυλάκισε το μυαλό σου σ’ ένα παιχνίδι με λέξεις χωρίς νόημα. Σαν αυτά που παίζαμε στο σχολείο!
(αρχίζει το παιχνίδι)
13. Θέση, ανάθεση, κατάθεση, διάθεση, παράθεση, αντίθεση, υπόθεση, έκθεση, πρόθεση.
14. Τάση, ανάταση, παράταση, διάταση, στάση, ανάσταση, περίσταση.
15. Λέγε, ποιοι ήταν οι άλλοι, πόσοι ήταν στην ομάδα σου;
16. Τα ξέρουμε όλα, όλα, όλα.
17. Φύγετε, αφήστε τον σε μένα. Λέγε. Πέστα όλα. Πες μου μόνο δυο ονόματα.
18. Τ’ όνομά του! Πες μας τ’ όνομά του!!!
Τραγούδι: «Το ακορντεόν»
19. Άκουσε παιδί μου. Δε σε πιάσαμε αμέσως…για να δεις την καλοσύνη μας. Το τι έχεις κάνει είναι γνωστό στις αρχές.
20. Πρόσεξε, δεν εξετάζουμε την ενοχή σου. Αυτή είναι δεδομένη.
1. Έπιασαν δουλειά. Έψαχναν το σχοινί.
2. Τελικά βρέθηκε το σχοινί. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα μια ελπίδα μήπως και δε βρεθεί.
3. Δέστε τον!!!
4. Έκανα τεσσεράμισι χρόνια να δω συγγενή μου.
5. Ένα γράμμα το μήνα …20 γραμμές.
6. Είμαι καλά, είμαι καλά πολύ καλά, το ίδιο επιθυμώ και για σας!!!
7. Πάψτε!
8. Σιωπή!
9. Σώπα!
10. Ησυχία!
11. Κάθε φορά που πηγαίνω φυλακή και βλέπω τον αδερφό μου, στέκεται μπροστά ένας φύλακας και δεν μπορούμε να πούμε τίποτε.
12. Είχαμε βρει ένα κόλπο με τον αδερφό μου παλιά, για να ξεγελάμε τη ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, όταν γράφαμε γράμματα.
13. Τι είναι η λογοκρισία; Τι θα πει λογοκρισία;
14. Θα πει πως οι άνθρωποι της χούντας ανοίγουν τα γράμματα και τα διαβάζουν. Πώς να γράψεις, λοιπόν, ελεύθερα; Θα βρεις το μπελά σου1
15. Και τι κάνατε;.
16. Παίζαμε τ’ ανάποδα. Δηλαδή γράφεις «Ο Πέτρος είναι κοντά μου και παίζω μαζί του» και εννοείς «Ο Πέτρος έφυγε και δεν παίζω μαζί του». Κατάλαβες;
17. Πάψτε!
18. Ησυχία!
19. Σιωπή!
20. Σώπα!
1. Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή, κόψε τη φωνή σου!
2. Σσσσσσ, σώπα!
3. Στο σχολείο μού κρύψανε την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει;»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
4. Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε : «κοίτα μην πεις τίποτα!!!»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
5. Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε
6. Ο λόγος του μεγάλου- η σιωπή του μικρού
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
7. Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι: « Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα
8. Οι γονείς, οι γείτονες : «Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα». Σώπα!
9. Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω, σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
10. Κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
11. Φτιάξαμε το σύλλογο του «ΣΩΠΑ»
12. Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου κι όταν νιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις …ξερίζωσε τη γλώσσα σου και κάν’ την να σωπάσει.
13. Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω!
14. Κόψε τη γλώσσα σου, κόψε την αμέσως.
15. Ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου, γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή που δε θ’ αντέξω.
16. Θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω.
17. Κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ ένα φθόγγο.
18. Έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
(όλοι μαζί): ΜΙΛΑ!!!
Τραγούδι: «Της Δικαιοσύνης»
1. Ήταν Νοέμβριος και χαιρόμασταν πάρα πολύ που βγήκαν στη μέση αυτά τα γεγονότα κι είχε σταματήσει το σχολείο κι είχε γίνει η ζωή μας σα γιορτή. Ήταν σαν Πάσχα!
2. Μέσα μου φτερούγιζε ένας φόβος και μια χαρά.
3. Πήραμε το τρένο και κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης.
4. Μπήκαμε στο δρόμο που περνούσε μπροστά από το κτίριο που ήταν κλεισμένα τα παιδιά.
5. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
6. Μια κοπέλα δίπλα μου έβαλε τα κλάματα.
7. Όσο την έβλεπα τόσο τη συμπονούσα. Την αγκάλιασα.
8. Όμως η μαθήτρια δεν έλεγε να ηρεμήσει.
Τραγούδι : «Ο δρόμος»
9. Εκείνη τη στιγμή, έπεσε κάποιος χτυπημένος στο δρόμο.
10. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
11. Ξαφνικά νιώσαμε από μακριά ένα θόρυβο μέσα στη νύχτα, σα να κυλάει κατά πάνω μας ένας σιδερένιος ποταμός.
12. Ήμασταν περικυκλωμένοι από την αστυνομία και το στρατό.
13. Και τότε ακούστηκε εκείνος ο θόρυβος, σαν έμμονο βουητό.
14. Νόμιζα ότι μόνο θα μας χτυπήσουν, ή το πολύ-πολύ, θα φώναζαν την πυροσβεστική να μας κατεβάσει, να μας διαλύσει .
15. Αυτοί όμως άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό. Σε λίγο φάνηκε το σιδερένιο θηρίο.
16. Γκρίζες αισθήσεις, μια παγωμάρα.
17. Εκείνο κινιόταν στην αρχή σχεδόν αδιόρατα, τρίζοντας τα μεταλλικά του σημεία, προχωρούσε καταπάνω στην πύλη.
18. Τα παιδιά που ήταν σκαρφαλωμένα πάνω της δεν είχαν φύγει.
19. Εκείνο κινιόταν κι έμοιαζε ακίνητο, θηρίο που κάλπαζε σε αργή κίνηση και …..κρακ. Έπεσε πάνω στις πύλες και τις γκρέμισε.
20. Κάτω απ’ το λευκό φως άστραψαν κόκκινα σχήματα.
1. Από παντού άκουγες κραυγές πυροβολισμούς , σφυρίχτρες και πράγματα που σπάγανε.
2. Αυτά. Μετά από όλα αυτά μας είπανε πως όλα πήγαν μια χαρά.
3. Οι κακοί φυλακίστηκαν κι η ζωή βρήκε πάλι το ρυθμό της.
4. Το βράδυ αυτό, το κάνανε κάτι σα γιορτή, σαν επέτειο. Και μένα διάλεξαν να με κάνουν ήρωα. Γιατί ήμουν νέος και γιατί σπούδαζα σε μια τεχνική σχολή.
5. Κάθε φορά λοιπόν που εσείς γιορτάζετε κι έρχεστε και κρεμάτε στεφάνια έρχομαι κι εγώ εδώ και περπατάω ανάμεσά σας για μια βραδιά, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους.
6. Μα ύστερα από την Τρίτη ή τέταρτη επέτειο, είδα και κατάλαβα καλά πώς έχουν σήμερα τα πράγματα. Κι άρχισα να στενοχωριέμαι και να προβληματίζομαι.
(όλοι μαζί) Γιατί ….τι είναι η ζωή μας σήμερα;
7. Μια Δευτέρα πρωί είναι, που μυρίζει υγρασία και βενζίνη.
8. Όχι δεν είμαι παραπονεμένος. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
9. Κι αν υπάρχουν κομμάτια από αυτό το μέλλον, μέσα στο γκρίζο σήμερα αυτά είναι τα χαμόγελα των παιδιών.
10. Στα θρανία των σχολικών τάξεων υπάρχουν σταγόνες απ’ το αύριο.
11. Στις αλάνες και στα μαξιλάρια των παιδιών σιγοψυθιρίζει τα μυστικά του το μέλλον.
(όλοι μαζί) :Όχι δεν είμαστε παραπονεμένοι. Ελπίζουμε!!!!
Τραγούδι: «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον-ταυτόχρονη προβολή βίντεο
Διασκευή : Αποστολίδου Ελισάβετ
Τάξη Δ΄
σχολική χρονιά 2011-2012
«Η ιστορία μιας νύχτας»
Μουσική υπόκρουση: Ελένη Καραϊνδρου adagio
1. : Ήταν ένα ξημέρωμα απ’ αυτά όπου ο Απρίλης διαλαλεί τη διάθεσή του για τρέλα.
2. Το πρωί βγήκε ένας ήλιος σαν μαστίγιο με εφτά ουρές αντί για ακτίνες.
3. Μετά ακολούθησε ένα απόγευμα με γκρι σύννεφα .
4. Ύστερα η νύχτα άπλωσε τα πέπλα της και πυκνό σκοτάδι σκέπασε το παλάτι.
5. Η πριγκίπισσα δεν ανησύχησε.
6. Μια νύχτα είναι, θα κοιμηθώ και θα περάσει.
7. Κι αποκοιμήθηκε.
8. Αλλά, όταν ξύπνησε το πρωί με το καλό….
9. Δεν είχε ξημερώσει.
10. Δεν ξημέρωνε.
11. Σκέφτηκε.
12. Ας κάνω λίγη υπομονή, θα ξημερώσει αύριο πού θα πάει;
13. Αμ δε!!!
14. Οι μέρες περνούσαν και δεν ξημέρωνε.
15. Με τίποτα.
16. Με κανέναν τρόπο
17. Κι απ’ την πολλή τη νύχτα, όλοι στο παλάτι άρχισαν να νυστάζουν.
18. Όλο και πιο πολύ…
19. Όλο και πιο πολύ…
20. Όλο και πιο πολύ.
1. Και η καημένη η πριγκίπισσα, αφού δεν είχε συντροφιά, άρχισε κι αυτή να νυστάζει.
2. Αααααα, μμμμ, βαρέθηκα. Βαρέθηκα ν’ ακούω ιστορίες με νυσταγμένες πριγκίπισσες και κοιμισμένα παλάτια. Βαρέθηκα τα παραμύθια, τις νύχτες και τις σκιές. Θέλω μια αληθινή ιστορία στο φως της ημέρας. Αυτό θέλω. Μια απλή αληθινή ιστορία στο φως της ημέρας.
Τραγούδι : «Ύμνος στη Χαρά»
Βίντεο με τα γεγονότα
(δραματοποίηση)
3. Χτύπησε το κουδούνι. Δεν περιμέναμε κανέναν. Ήταν έξι το πρωί. Ανοίξαμε. Ήταν άνθρωποι της χούντας.
4. Πραγματικά έγινε θύελλα. Τα έπιπλα μετακινήθηκαν, τα ρούχα μας έγιναν ένας σωρός. Βιβλία ανακατεμένα στη μέση του δωματίου.
5. Ένας απ’ αυτούς ανακάλυψε ένα βιβλίο για την αντίσταση. Το ξεφύλλισε. Με ρώτησε τι γράφει. Του διάβασα τον τίτλο: ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
6. Είναι ένα πράγμα πολύ καλό.
7. Είπε στους φίλους μου να έρθουν μαζί.
8. Ήταν πια….. κρατούμενοι!
(στη φυλακή)
9. Να μην προδώσω…Να μην προδώσω…Να μην προδώσω….(όλοι μαζί)
10. Να μην προδώσω. Όχι δεν θα προδώσω.
11. Να μην προδώσω αυτά τα μυστικά, να μη γίνω υπεύθυνος να έρθουν στη φυλακή και άλλοι συναγωνιστές μου.
12. Σκέψου κάτι άλλο. Φυλάκισε το μυαλό σου σ’ ένα παιχνίδι με λέξεις χωρίς νόημα. Σαν αυτά που παίζαμε στο σχολείο!
(αρχίζει το παιχνίδι)
13. Θέση, ανάθεση, κατάθεση, διάθεση, παράθεση, αντίθεση, υπόθεση, έκθεση, πρόθεση.
14. Τάση, ανάταση, παράταση, διάταση, στάση, ανάσταση, περίσταση.
15. Λέγε, ποιοι ήταν οι άλλοι, πόσοι ήταν στην ομάδα σου;
16. Τα ξέρουμε όλα, όλα, όλα.
17. Φύγετε, αφήστε τον σε μένα. Λέγε. Πέστα όλα. Πες μου μόνο δυο ονόματα.
18. Τ’ όνομά του! Πες μας τ’ όνομά του!!!
Τραγούδι: «Το ακορντεόν»
19. Άκουσε παιδί μου. Δε σε πιάσαμε αμέσως…για να δεις την καλοσύνη μας. Το τι έχεις κάνει είναι γνωστό στις αρχές.
20. Πρόσεξε, δεν εξετάζουμε την ενοχή σου. Αυτή είναι δεδομένη.
1. Έπιασαν δουλειά. Έψαχναν το σχοινί.
2. Τελικά βρέθηκε το σχοινί. Δεν ξέρω γιατί αλλά είχα μια ελπίδα μήπως και δε βρεθεί.
3. Δέστε τον!!!
4. Έκανα τεσσεράμισι χρόνια να δω συγγενή μου.
5. Ένα γράμμα το μήνα …20 γραμμές.
6. Είμαι καλά, είμαι καλά πολύ καλά, το ίδιο επιθυμώ και για σας!!!
7. Πάψτε!
8. Σιωπή!
9. Σώπα!
10. Ησυχία!
11. Κάθε φορά που πηγαίνω φυλακή και βλέπω τον αδερφό μου, στέκεται μπροστά ένας φύλακας και δεν μπορούμε να πούμε τίποτε.
12. Είχαμε βρει ένα κόλπο με τον αδερφό μου παλιά, για να ξεγελάμε τη ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ, όταν γράφαμε γράμματα.
13. Τι είναι η λογοκρισία; Τι θα πει λογοκρισία;
14. Θα πει πως οι άνθρωποι της χούντας ανοίγουν τα γράμματα και τα διαβάζουν. Πώς να γράψεις, λοιπόν, ελεύθερα; Θα βρεις το μπελά σου1
15. Και τι κάνατε;.
16. Παίζαμε τ’ ανάποδα. Δηλαδή γράφεις «Ο Πέτρος είναι κοντά μου και παίζω μαζί του» και εννοείς «Ο Πέτρος έφυγε και δεν παίζω μαζί του». Κατάλαβες;
17. Πάψτε!
18. Ησυχία!
19. Σιωπή!
20. Σώπα!
1. Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή, κόψε τη φωνή σου!
2. Σσσσσσ, σώπα!
3. Στο σχολείο μού κρύψανε την αλήθεια τη μισή, μου λέγανε: «εσένα τι σε νοιάζει;»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
4. Με φίλησε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε : «κοίτα μην πεις τίποτα!!!»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
5. Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε
6. Ο λόγος του μεγάλου- η σιωπή του μικρού
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα!
7. Αργότερα φώναζαν οι προϊστάμενοι: « Μη χώνεις τη μύτη σου παντού, κάνε πως δεν καταλαβαίνεις»
(όλοι μαζί) Σσσσσσσσς, σώπα
8. Οι γονείς, οι γείτονες : «Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα». Σώπα!
9. Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω, σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
10. Κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
11. Φτιάξαμε το σύλλογο του «ΣΩΠΑ»
12. Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου κι όταν νιώσεις την ανάγκη να μιλήσεις …ξερίζωσε τη γλώσσα σου και κάν’ την να σωπάσει.
13. Αχ! Πόσο θα ‘θελα να μιλήσω!
14. Κόψε τη γλώσσα σου, κόψε την αμέσως.
15. Ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου, γιατί νομίζω πως θα ‘ρθει η στιγμή που δε θ’ αντέξω.
16. Θα ξεσπάσω και δε θα φοβηθώ και θα ελπίζω.
17. Κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω μ’ ένα φθόγγο.
18. Έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
(όλοι μαζί): ΜΙΛΑ!!!
Τραγούδι: «Της Δικαιοσύνης»
1. Ήταν Νοέμβριος και χαιρόμασταν πάρα πολύ που βγήκαν στη μέση αυτά τα γεγονότα κι είχε σταματήσει το σχολείο κι είχε γίνει η ζωή μας σα γιορτή. Ήταν σαν Πάσχα!
2. Μέσα μου φτερούγιζε ένας φόβος και μια χαρά.
3. Πήραμε το τρένο και κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης.
4. Μπήκαμε στο δρόμο που περνούσε μπροστά από το κτίριο που ήταν κλεισμένα τα παιδιά.
5. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
6. Μια κοπέλα δίπλα μου έβαλε τα κλάματα.
7. Όσο την έβλεπα τόσο τη συμπονούσα. Την αγκάλιασα.
8. Όμως η μαθήτρια δεν έλεγε να ηρεμήσει.
Τραγούδι : «Ο δρόμος»
9. Εκείνη τη στιγμή, έπεσε κάποιος χτυπημένος στο δρόμο.
10. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
11. Ξαφνικά νιώσαμε από μακριά ένα θόρυβο μέσα στη νύχτα, σα να κυλάει κατά πάνω μας ένας σιδερένιος ποταμός.
12. Ήμασταν περικυκλωμένοι από την αστυνομία και το στρατό.
13. Και τότε ακούστηκε εκείνος ο θόρυβος, σαν έμμονο βουητό.
14. Νόμιζα ότι μόνο θα μας χτυπήσουν, ή το πολύ-πολύ, θα φώναζαν την πυροσβεστική να μας κατεβάσει, να μας διαλύσει .
15. Αυτοί όμως άρχισαν να ρίχνουν στο ψαχνό. Σε λίγο φάνηκε το σιδερένιο θηρίο.
16. Γκρίζες αισθήσεις, μια παγωμάρα.
17. Εκείνο κινιόταν στην αρχή σχεδόν αδιόρατα, τρίζοντας τα μεταλλικά του σημεία, προχωρούσε καταπάνω στην πύλη.
18. Τα παιδιά που ήταν σκαρφαλωμένα πάνω της δεν είχαν φύγει.
19. Εκείνο κινιόταν κι έμοιαζε ακίνητο, θηρίο που κάλπαζε σε αργή κίνηση και …..κρακ. Έπεσε πάνω στις πύλες και τις γκρέμισε.
20. Κάτω απ’ το λευκό φως άστραψαν κόκκινα σχήματα.
1. Από παντού άκουγες κραυγές πυροβολισμούς , σφυρίχτρες και πράγματα που σπάγανε.
2. Αυτά. Μετά από όλα αυτά μας είπανε πως όλα πήγαν μια χαρά.
3. Οι κακοί φυλακίστηκαν κι η ζωή βρήκε πάλι το ρυθμό της.
4. Το βράδυ αυτό, το κάνανε κάτι σα γιορτή, σαν επέτειο. Και μένα διάλεξαν να με κάνουν ήρωα. Γιατί ήμουν νέος και γιατί σπούδαζα σε μια τεχνική σχολή.
5. Κάθε φορά λοιπόν που εσείς γιορτάζετε κι έρχεστε και κρεμάτε στεφάνια έρχομαι κι εγώ εδώ και περπατάω ανάμεσά σας για μια βραδιά, άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους.
6. Μα ύστερα από την Τρίτη ή τέταρτη επέτειο, είδα και κατάλαβα καλά πώς έχουν σήμερα τα πράγματα. Κι άρχισα να στενοχωριέμαι και να προβληματίζομαι.
(όλοι μαζί) Γιατί ….τι είναι η ζωή μας σήμερα;
7. Μια Δευτέρα πρωί είναι, που μυρίζει υγρασία και βενζίνη.
8. Όχι δεν είμαι παραπονεμένος. Κείνο το βράδυ νόμιζα πως οι Δευτέρες του κόσμου θα τελείωναν πια και πως όλος ο κόσμος θα γινόταν ένα…ένα Σαββατοκύριακο…
9. Κι αν υπάρχουν κομμάτια από αυτό το μέλλον, μέσα στο γκρίζο σήμερα αυτά είναι τα χαμόγελα των παιδιών.
10. Στα θρανία των σχολικών τάξεων υπάρχουν σταγόνες απ’ το αύριο.
11. Στις αλάνες και στα μαξιλάρια των παιδιών σιγοψυθιρίζει τα μυστικά του το μέλλον.
(όλοι μαζί) :Όχι δεν είμαστε παραπονεμένοι. Ελπίζουμε!!!!
Τραγούδι: «Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον-ταυτόχρονη προβολή βίντεο
Διασκευή : Αποστολίδου Ελισάβετ
